After Hours is een emotionele achtbaan. Je volgt de hersenspinsels van The Weeknd wanneer hij zijn licht laat schijnen over de liefde en alles wat daaraan gerelateerd is. Seks, verlangen, eenzaamheid, rusteloosheid en frustraties. Je voelt zijn onzekerheid, de worstelingen die hij heeft met zichzelf. Ook zijn algemeen bekende drugsgebruik blijft niet onbenoemd.
Hij neemt de luisteraars mee in zijn verhaal, waar een duidelijke opbouw in zit. In de eerste twee tracks voel je de wanhoop en de krachteloosheid. Geen tempo, heel laidback – met enige gelatenheid. Op de derde track Hardest To Love komt de energie voor het eerst naar de oppervlakte. Het hele album is doordrenkt met melancholiek en zo het is ook verweven door dit nummer. Wie een album had verwacht dat zou knallen op een afterparty, komt deels bedrogen uit. Er valt weinig te dansen op dit album, maar je kunt wel volledig wegdwalen bij de gedachtekronkels van The Weeknd. Wanneer je niet lekker in je vel zit en worstelt met het leven zullen zijn woorden ongetwijfeld heel herkenbaar klinken.
De eerste acht tracks zijn een opbouw naar de absolute banger Blinding Lights. Dit is een nummer dat je de komende jaren nog vaak gaat horen. Op de dansvloer, in films en ongetwijfeld een commercial. Het is drum-‘n-bass in jasje van The Weeknd. Alles klopt aan deze track, hij blijft hangen in je hoofd en je wil het continu blijven draaien. Wanneer je dit nummer stiekem een aantal keer op repeat hebt gezet en je in eentje de hele woonkamer hebt afgebroken, kun je daarna verder in de reis met de track In Your Eyes. The vibes sluiten naadloos op elkaar aan, precies een track die je wil horen op een afterparty, nadat je helemaal los bent gegaan. De laatste tracks van het album staan net als de rest bol van melancholiek, maar er is ook positieve energie voelbaar. Dat zorgt ervoor dat je – als het eerste deel van het album je heel erg verdrietig heeft gemaakt – na het luisteren van After Hours niet volledig gedesillusioneerd uit het leven wil stappen.
After Hours luistert weg als één verhaal. Een verhaal dat niet bestaat uit vele hoofdstukken, wat het aanbod aan verhalen niet heel gevarieerd maakt. Maar verhaal dat hij wel bespreekt is kraakhelder. Er bestaat geen misverstand over, de melancholiek is voor iedereen voelbaar. De affectie – of het gebrek daaraan – wordt pijnlijk blootgelegd en raakt je diep van binnen.
