Met twee succesvolle albums op zak leek alles mee te zitten voor Two Door Cinema Club. Toch bleek het oneindige toeren en presteren te veel voor het muzikale trio. De band koos voor een pauze, maar besloot anderhalf jaar later om toch weer samen de studio in te duiken. Met Gameshow laten ze horen hoe goed de pauze ze heeft gedaan.
Van afkicken tot trouwen, de Ieren hebben in ieder geval niet stilgezeten. Maar na anderhalf jaar vol zelfontplooiing en het geruststellen van ongeduldige fans voelen de jongens zich weer helemaal fit om hun plek weer op te eisen in de muziekindustrie. Geïnspireerd door Prince en David Bowie wil de band een andere kant van zichzelf laten zien.
Opener Are We Ready? (Wreck) heeft een lekker funky melodietje dat ondersteund wordt door een leuk kinderkoortje dat de opdracht heeft gekregen af en toe ‘na na na’ te zingen. Het uptempo nummer is een fijne binnenkomer van het album en laat zien dat de band helemaal klaar is om harten terug te winnen.
Op Bad Decisions hoor je een beetje Bowie-invloed terug, wat resulteert in een verrassend disco-achtig nummer. De jongens lijken uit hun comfortzone te stappen: een belofte die de bandleden hebben gemaakt nadat ze het album Beacon zelf te veilig en braaf vonden. Het nummer eindigt met een gesmoorde beat wat voor een mooie overgang zorgt in Ordinary. De tracks lopen fijn in elkaar over zonder te veel op elkaar te lijken.
Hoeveel invloed de break op de band heeft gehad, wordt pas echt duidelijk wanneer je naar de teksten luistert. Het album rebelleert tegen de muziekindustrie en de hedendaagse manier van leven, maar kaart ook onderwerpen als drugsverslaving en religie aan. De identiteitscrisis lijkt voor genoeg inspiratie gezorgd te hebben. ‘I’m a sinner, I am the victim, I’m an alien when I’m myself’ zingt Alex Trimble in het nummer Good Morning.
Toch lijkt Gameshow minder revolutionair en gewaagd dan de band ons laat doen denken. Voor Two Door Cinema Club is het misschien anders dan anders, maar het funky synthgeluid dat ze opzoeken is al wel vertegenwoordigd in de hitlijsten. Het randje opzoeken is niet helemaal gelukt, maar zo’n grote verandering had de band waarschijnlijk verre van goed gedaan.
Het album stelt gerust dankzij het feit dat de band wel een andere hoek kiest dan hiervoor, maar nog steeds herkenbaar is. Het was even wachten op nieuwe nummers, maar het valt niet te ontkennen dat de pauze van de band voor inspiratie heeft gezorgd. Het album is funky en afwisselend: Gameshow bewijst dat Two Door Cinema Club een geslaagde comeback heeft gemaakt.
