Underworld & Iggy Pop – Teatime Dub Encounters

Waardering

7

Een samenwerking tussen rock- en punklegende Iggy Pop en het invloedrijke technoduo Underworld lijkt er op het eerste gezicht niet snel in te zitten. Toch moet het Underworld op een dag gelukt zijn Iggy Pop direct uit een vliegtuig de studio in te bewegen, zonder dat deze dat gepland had. Want dat is het verhaal van deze samenwerking. Karl Hyde en Rick Smith hadden een ep klaarstaan, Iggy hoefde alleen maar ‘zijn gedachten te laten werken’. Uitkomst: Teatime Dub Encounters.

Wat bevat deze ep dan precies? Het zijn de beats zoals we die van Underworld gewend zijn aangevuld met Iggy die vier verhalen vertelt. Niet zingt. Vertelt. Het zijn levensverhalen van een individu dat veel heeft meegemaakt in het leven. Zo vertelt Iggy over tijden dat er nog gerookt mocht worden in het vliegtuig; dat hij cocaïne nam en probeerde de stewardess te versieren; over vriendschappen die sneuvelden in de loop van zijn carrière; of reflecties op zijn persoonlijkheid zoals in het nummer Trapped: ‘I really wanted to be special / I really wanted to live in heaven / I thought that I could be so free / But all of this is coming back on me’. Wie de persoon en de geschiedenis van Iggy kent staat op deze ep in dat opzicht wel iets interessants te wachten.

Het zijn dan ook verhalen van Iggy waar het om draait op deze ep. De muziek van Underworld is er voor de ondersteuning. En dat doen ze meer dan verdienstelijk. De beats zijn stuwend, dan weer melancholisch, dan weer een beetje olijk. Ieder liedje weet Underworld de teksten extra lading mee te geven. De techno werkt zelfs goed om het excentrieke karakter van Iggy te onderschrijven en uit te vergroten. Het enige gemis is de zang van Hyde, die de gehele ep zijn mond niet opentrekt.

Teatime Dub Encounters kan zo als een leuk en interessant uitstapje van Iggy Pop gezien worden, die het experiment nooit heeft geschuwd. Meer dan deze samenwerking zal er echter naar alle waarschijnlijkheid niet in zitten. Daarvoor weet het geheel net niet genoeg boven het korenveld uit te steken en leunt het te zwaar op de rol van Iggy. Wel mag deze ep in het rijtje van ‘bijzondere samenwerkingen met een bijzonder resultaat’ geplaatst worden. Verplichte kost voor de zelfverklaarde kenners van Underworld en Iggy Pop dus!