Het is de nachtmerrie voor vele artiesten: een enorm succesvolle plaat proberen te overtreffen. Het overkwam Ruban Nielson, de man achter Unknown Mortal Orchestra. De band die met II door brak, had hoge verwachtingen om na te komen. Is het met Multi-Love gelukt ons weer weg te blazen?
Voor iedereen die II gehoord heeft, moet het een opvallende constatering zijn: de nieuwe plaat van Unknown Mortal Orchestra valt zowaar vrolijk te noemen. Opende de vorige plaat nog met de tekst ‘Isolation can put a gun in your hand’, worden we nu verwelkomd door een elektronisch orgeltje dat ons binnen een halve minuut brengt op de nieuwe weg die UMO is ingeslagen.
Multi-Love klinkt voller en ambitieuzer dan de vorige platen, met een verrassend resultaat. Want had vorige plaat II nog invloeden uit de psychedelica, dat is op Multi-Love ingeruild voor een soort dromerige funk. De nummers nodigen zelfs uit om een beetje te dansen. Om bijvoorbeeld Ur Life One Night te nemen, een nummer dat ook zomaar van Prince geweest had kunnen zijn. Nielson’s liefde voor funk en R&B houdt hiermee dan ook niet op, want het hoogtepunt is de onweerstaanbare single Can’t Keep Checking My Phone. Met de opzwepende disco-beat zal dit nummer live gegarandeerd een feest worden. De plaat is speelser dan zijn voorgangers, mede dankzij de gelikte trompetten (gespeeld door zijn vader), orgeltjes en de basloopjes. Zowel instrumentaal als tekstueel valt er genoeg te ontdekken op Multi-Love.
Ondanks dat Multi-Love vrolijker klinkt dan zijn voorgangers, is de somberheid van frontman Ruban Nielson nog steeds aanwezig. Dit mede door de lastige driehoeksverhouding die hij en zijn vrouw hadden met een meisje dat Ruban had ontmoet in Tokyo. De verhouding, die bijna in een scheiding resulteerde met zijn vrouw Jenny, had grote impact op Nielson. Deze lastige verhouding speelt tekstueel ook een grote rol op de plaat, bijvoorbeeld bij opener Multi-Love: ‘Multi-Love has got me on my knee/We were one, then become three’ of: ‘Multi-Love/It’s not that this song’s about her/All songs are about her’. Maar ook op het met gitaarriffs gevulde nummer, Puzzles. Op de laatste track van de plaat laat Ruban zich, als een ware Jimi Hendrix, duidelijk zijn eigen mening horen over de Amerikaanse rellen: ‘America/Open up your door/ Is it right to always fight against “the other”?/What is a “Person of color’
Zelfs na een periode van verslaving, depressie en verhoudingen is Ruban Nielson het niet verleerd enorm goede popliedjes te schrijven. Het gaat goed met ‘m en dat is goed om te horen. Als deze plaat het product is van de gemoedstoestand van Nielson kunnen we maar op één ding hopen: Dat het goed blijft gaan met hem. Want met Multi-Love levert hij een plaat af waar zowel een glimlach als de heupen moeilijk te bedwingen zijn.
