Ik ga naar het strand en ik neem mee… Het nieuwe Wavves album! Ik ga naar een barbecue en ik neem mee… Het nieuwe Wavves-album! Wavves heeft zijn naam te danken aan de angst van leadzanger Nathan Williams voor de oceaan. Vreemd genoeg heeft dit album wel een zomerse zon-zee-strand-vibe.
Wavves debuteerde in 2009 in het lo-fi genre met groot succes. Het lo-fi genre was destijds aan het einde van zijn Latijn en voor een debuterende band is dat reden tot paniek. Wavves heeft zich echter goed ontwikkeld met de tijd en is met You’re Welcome geland in de poppunk revival. Dat pakt goed voor ze uit, want de band klinkt als een geoliede machine die een doel heeft: rock vernieuwen.
Nathan Williams schrijft niet de meest interessante lyrics, maar dat maakt niet uit als al je refreinen catchy zijn. Albumopener Daisy begint meteen energiek en maakt je benieuwd naar de rest van het album. Zo snel als het nummer is, zo snel is het ook weer voorbij. Bijna alle nummers zijn net zo kort als Daisy. Maar drie van de twaalf nummers zijn boven de drie minuten. Dat past goed in de kaders van het album, want Wavves lijkt zich helemaal leeg te spelen op elke nummer. Dat is zeker een pluspunt, want de eerste helft van dit album is stuk voor stuk bewijs dat de 21e-eeuwse rock nog steeds springlevend is. Probeer maar eens zo vaak naar de titeltrack te luisteren dat je hem beu raakt, mij is het namelijk nog niet gelukt.
Na al de energieke rock kom je aan op het middelpunt van dit album en daar is zowaar een onbeschaamde meezinger. Animal laat je geloven dat de tweede helft net zo goed wordt als de eerste helft. Helaas is dat niet helemaal het geval want als de catchy refreinen en creatieve productie wegvallen komen de zwaktes naar voren. Stupid in Love zal je niet twee keer luisteren en voelt op elk niveau aan als opvulling. Gelukkig staat de creativiteit weer aan bij Exercise. Hoewel Exercise en Under een aardig niveau bereiken, wordt de magie van de eerste helft niet herpakt. You’re Welcome sluit af op een bijzondere noot, want I Love You is hoogstwaarschijnlijk de eerste keer dat de rebelse Nathan Williams zich openstelt en een liefdeslied schrijft. Al met al is dit een van de leukste albums die 2017 te bieden heeft en een bewijs dat rock blijft innoveren.
