De voorbije tien jaar is hiphop in Nederland defintief doorgebroken. Het werd zelfs het meest gestreamde genre, dankzij veel Nederlandse inbreng zoals Ronnie Flex, Lil Kleine, Broederliefde en Boef. Ook vanuit het buitenland waren er de nodige grote hiphopartiesten die de hitlijsten domineerden. Dat lijdt tot deze playlist
Wat albums betreft, hebben we verschillene redacteuren van Nieuweplaat gevraagd om hun favoriete hiphopalbum van de voorbije tien jaar te kiezen en die keuze kort toe te lichten.
‘In 2013 schudde Kanye West, niet voor de eerste en laatste keer, de muziekwereld op zijn kop. Met Yeezus bracht hij een album dat ver voor zijn tijd was. In geen mijlen is een spoor van traditionele hiphop te bekennen. Elektronische beats gevormd door producers als Daft Punk, Hudson Mohawke en Gesaffelstein. Teksten uiteenlopend van ‘Eatin’ Asian pussy, all I need was sweet and sour sauce.’ op I’m In It tot aan de kritiek op sociale ongelijkheid en materialisme op New Slaves. Het is in alle opzichten een experimenteel, vooruitstrevend en historisch album. Afgemaakt met een iconische en promotie met wereldwijde projecties van de eerste single. Yeezus is een album dat nog lang invloed zal hebben. ‘Hurry up with my damn croissants!’ (Eddy Harskamp)
‘Hiphop is niet alleen het meest populaire genre, maar uit hiphop komt wat mij betreft ook het beste album van de 21e eeuw. Dit album moest het geniale good kid, m.A.A.d city opvolgen. Evenals dat album is To Pimp A Butterfly een slim geschreven conceptalbum. Dit album bevat alles wat men kan waarderen in een hiphop album; fantastische productie, jazz-invloeden, fantastische gast artiesten en lyrics die lezen als een boek. Bijzonder genoeg krijgt Kendrick Lamar het voor elkaar om de oude hiphopstijl te perfectioneren op een innovatief en modern hiphopalbum. Lamar heeft hier goede gastartiesten, maar hij heeft ze niet nodig. Hij houdt de luisteraar namelijk geïnteresseerd met misschien wel tien verschillende flows. Het gemeenschappelijke thema is dit keer meer filosofisch dan een chronologisch verhaal. Die filosofie komt bijna elk nummer terug in het gedicht dat Lamar voorleest. Aan het einde van het album krijg je te horen aan welke legende hij dit gedicht opdraagt.’ (Riko van der Helm)
‘Soms kan hiphop behoorlijk eendimensionaal zijn. Wat dat betreft is het een uitkomst dat er de laatste jaren veel nieuwe, innovatieve hiphopartiesten opduiken die de vaste kaders overstijgen. Niet alleen Kendrick Lamar en Childish Gambino zijn daar voorbeelden van, Vince Staples heeft met Big Fish Theory ook bewezen voor de massa uit te lopen. Staples laat met zijn teksten van begin tot eind in zijn ziel kijken en dat maakt van het album een heel eerlijke en daardoor spannende plaat. Tel daar de diversiteit aan samenwerkingen (Lamar, Damon Albarn, Justin Vernon) en de tot in de puntjes verzorgde, afwisselende productie bij op, en het is duidelijk dat Big Fish Theory een mijlpijl binnen de hiphop van het afgelopen decennium is.’ (Ivo Terpstra)
Lees en beluister onze toppicks uit het genre Rock van de periode 2010-2019.
