Het is lang stil geweest rondom de Engelse band Blossoms. Het zelfgetitelde debuutalbum kwam alweer twee jaar geleden uit en pas maart dit jaar waren de eerste geluiden van een nieuw album te horen. Toen bracht de band namelijk single I Can’t Stand It uit. Cool Like You is het tweede album van Blossoms.
Het schrijven van Cool Like You ging niet over rozen, hoewel de band wel erg tevreden is met het resultaat. In een interview vertellen ze dat het het beste is dat ze als band gedaan hebben. En dat terwijl drummer Joe Donovan en zanger Tom Ogden elkaar bijna de hersenen insloegen. Op Twitter gaan ze los tegen elkaar, maar ze hebben volgens Ogden nog geen aparte kleedkamers nodig. Hoewel dat ook kan liggen aan het feit dat ze meestal geen kleedkamers hebben.
Het album opent met There’s A Reason Why (I Never Returned Your Calls). De titel ligt niet heel lekker in de mond. Het nummer doet vermoeden dat de band een meer laid-back weg is ingeslagen, maar later blijkt niets minder waar. Hoewel op het eerste gezicht lijkt alsof Blossoms andere muziek maakt, passen ze steeds hetzelfde trucje toe. Bijna ieder nummer begint namelijk met een herkenbaar riffje, op de gitaar of synthesizer. Die melodielijn wordt verderop in het nummer herhaalt, waardoor er herkenning is. Daardoor blijft een nummer hangen. Dit deden ze bij Charlemagne en dat doen ze nu nog steeds.
Op titeltrack Cool Like You is bijvoorbeeld zo’n riffje op een synthesizer te horen. Dat het couplet dan eigenlijk maar magertjes is, valt weg door het aanstekelijke en terugkomende begin. Ook bij Unfaithfull is zo’n stukje te horen. Hier werkt het beter, want de intro wordt gevolgd door een sterk couplet en een staand refrein. Met behulp van de aanwezige bas en gitaar, maakt de synthesizer het nummer compleet.
Een enkele keer probeert Blossoms een nieuwe weg in te slaan, zoals bij Stranger Hill. Heel langzaam start het nummer en het gaat even langzaam over in het couplet. Het slaat minder goed aan dan de meer up-temponummers.
Dat is eigenlijk het probleem met het album. Het slaat overall niet goed aan. Aan het einde van het Cool Like You is er eigenlijk geen enkel nummer dat er boven uit steekt. Hoewel ieder nummer een eigen geluid heeft, lijkt het toch allemaal op elkaar. Het is niet bijzonder.
Het debuutalbum van de band bevatte een aantal parels, maar viel toch een beetje tegen. Destijds schreef Nieuweplaat dat het album veel potentie had, maar deze niet waarmaakte. Met Cool Like You bevestigt Blossoms dat nog eens. Een succes als Charlemagne is ook moeilijk te evenaren, maar het blijft jammer dat een band met potentie de verwachting niet waarmaakt.
