Met een sombere, maar bloedeerlijke kijk op de wereld weet countryzanger Father John Misty ieder album weer een melancholische sfeer te geven. Echter nog nooit zoals hij dat hier heeft gedaan. God’s Favorite Customer geeft Josh Tillman open en bloot weer. Zijn gebreken, maar ook zijn humor brengt je bijna vriendschappelijk dicht bij hem.
Het album gaat over Tillman in zijn donkerste tijd. Na/In een periode van depressie sloot hij zich op in een hotelkamer om nooit meer met de buitenwereld in contact te willen komen. Piano en drum brengen de basis voor de teksten die Tillman in deze periode geschreven heeft. De instrumentatie is gepassioneerd, maar nooit timide. Het is kleurrijk en grandioos.
Er komt aardig wat verscheidenheid op deze plaat kijken. Door hier en daar gepast een banjo of tamboerijn toe te voegen, vergeet de luisteraar nooit dat dit een country album is. Een huilende elektrische gitaar zorgt voor wat extra intensiteit in het onthullende openingsnummer Hangout at the Gallows. Tillman is meer bezorgd dan enthousiast over elke nieuwe dag.
Please Don’t Die geeft aangrijpend weer hoeveel Tillman om zijn vrouw geeft en vice versa. In zijn afgezonderde staat blijft hij haar elke ochtend missen. Zijn vrouw maakt zich thuis zorgen over wat hij zichzelf aandoet. Zijn ideeën over liefde komen vaak terug op dit album. “Does everybody have to be the greatest story ever told?” zingt Tillman in zijn uithaal op Disappointing Diamonds are the Rarest of Them All. Het zijn geen typische ideeën, maar zetten je wel tot nadenken.
Met de hoge uithalen op deze nummers geeft hij meteen ook de diversiteit van zijn stem weer. Evenals op het nummer God’s Favorite Customer, waarin hij in een prachtig refrein hopeloos om hulp vraagt. Tillmans stem is charismatisch en tegelijkertijd geruststellend.
Hoewel op een groot deel van dit album Tillman zijn neerslachtige karakter onbevreesd weergeeft, zorgt hij ook voor de hoognodige humoristische afwisseling. In Mr. Tillman en Datenight levert een dosis zelfspot oprecht grappige songteksten op. Zonder zijn donkere gevoel voor humor zou dit album te hartverscheurend zijn om doorheen te komen. Toch voelt het niet alsof hij de luisteraar als klaagmuur gebruikt. Meer als een persoonlijk gesprek met een goede vriend, waarmee je zo close bent dat het niet fout is om grappen over elkaars problemen te maken.
God’s Favorite Customer weet je te raken. Het heeft genoeg instrumentele verscheidenheid om je te verrassen, maar de kracht van het album ligt in Tillmans zang en songteksten. Ze zijn ruw en persoonlijk, en zijn krachtige stem helpt die emoties op je over te brengen. Hoewel hij zijn persoonlijke nummers (begrijpelijk) meer tijd gunt op het album, gaan deze af en toe net iets te lang door. Vooral op de laatste twee nummers is dit het geval. Humoristische nummers als Mr. Tillman en Date Night zijn het meest pakkend en weten telkens weer een glimlach op je gezicht krijgen.
Hoewel het moeilijk is om Tillmans bijna gênante openheid meteen te omarmen, werkt het aanlokkelijk naarmate je het album vaker luistert. Je leert hem steeds persoonlijker kennen, wat de impact van de plaat alleen maar sterker maakt. Het is een album waar je diep in verzonken kunt raken en dat oprecht emotioneert.
