Julia Holter – Aviary

Waardering

7

8

8

8

8

8

8

8

8

Een Aviary, in het Nederlands bekend als een volière, is een grote kooi om siervogels in tentoon te stellen. Je kunt je voorstellen dat je in zo’n kooi niets anders hoort dan het gekrijs van vogels die allemaal luider dan de anderen proberen te zijn. Julia Holter herkende dit beeld in de hedendaagse maatschappij en componeerde met dit beeld in gedachte een filmisch en indrukwekkend album.

De enorm getalenteerde componiste en zangeres Julia Holter bracht met voorganger Have You in My Wilderness haar meest persoonlijke album tot nu toe. Ze gaf zichzelf tekstueel bloot en de intieme compositie complementeerde dit. Het album is van begin tot eind een warme deken. Alsof engeltjes de instrumenten bespeelden terwijl Holter van achter haar piano de leiding nam. Aviary vraagt meer geduld van de luisteraar. Het album is anderhalf uur lang en bijna elk nummer duurt meer dan 6 minuten. Daarbij heeft Julia Holter ervoor gekozen muzikaal meer risico’s te nemen. Improvisatie was een belangrijke methode om de sfeer neer te zetten die ze voor Aviary in gedachten had. Op opener Turn the Light On wordt dit al meteen duidelijk. Blaas- en snaarinstrumenten klinken chaotisch door elkaar heen met op de achtergrond Holters stem die er wanhopig probeert bovenuit te komen. Everyday is an Emergency gebruikt eenzelfde soort techniek. De eerst helft van het nummer, dat bijna 8 minuten duurt, klinkt als een groep muzikanten die hun nieuwe doedelzakken aan het uittesten zijn. Zo beschreven lijkt de muziek op Aviary vooral erg ongeordend, maar Holter laat zich niet meeslepen door haar kunstzinnige ambities.

Nummers zoals I Shall Love 2 en I Would Rather See beginnen simpel en timide maar ontpoppen zich aan het einde in een hemelse golf van geluid. De climaxen van deze nummers zijn prachtig samengesteld met Holters stem als kers op de taart. De gelaagdheid van de nummers zorgt ervoor dat elke keer wanneer je het nummer opnieuw afspeelt, je iets nieuws opmerkt. Op Underneath The Moon en Les Jeux to You speelt Holter meer met haar stembereik. Ze laat horen dat ze niet alleen melancholisch, maar ook erg opgewekt kan klinken. Deze nummers zijn twee van de beste en verrassendste op Aviary. Voor zo’n lang album is het bewonderenswaardig dat het zo makkelijk je aandacht weet vast te houden. Ieder nummer heeft wel iets speciaals, waaroor je blijft luisteren. Toch zijn er enkele momenten waarop het album afzwakt.

Het is duidelijk dat veel van de muziek op Aviary een onwennig gevoel moet geven om het thema van de vogelkooi meer beeldend te maken. De nummers waar dit het geval is zijn instrumentaal aangrijpend, maar laten weinig ruimte over voor de mooie stem van Holter. Op Chiatus en Colligere neemt improvisatie de overhand en is er weinig zang te horen – terwijl de stem van Holter haar muziek juist zo aantrekkelijk maakt.

Julia Holter is geslaagd in wat ze met Aviary wilde neerzetten. Het is kunstzinnig en uitdagend. Bovenal is de muziek even prachtig gebleven als haar vorige werk. De hoogtepunten zijn echter de dromerige en kalme nummers waar Holter haar stem op de voorgrond plaatst. Hoewel Aviary aanvankelijk moeilijk te verwerken is, wordt het telkens beter naarmate je er meer bekend mee raakt.