’s Werelds grootste popster Justin Bieber is na Changes alweer snel terug in de spotlight met de nieuwe plaat Justice. Bieber neemt even afstand van de trap beats en r&b tracks en presenteert een popalbum dat in het straatje van Dua Lipa en Miley Cyrus past. Op het eerste gezicht lijkt dit album dertien in een dozijn, maar gelukkig heeft Justin een paar verrassinkjes in petto. Helaas maakt hij ook een grove fout.
In februari kondigde de Biebs Justice aan met de gevleugelde tekst: ‘In een tijd waarin zoveel mis is met deze gebroken planeet, hunkeren wij naar genezing en gerechtigheid’. Het lijkt alsof hij met zijn nieuwe plaat alle grote wereldproblemen wil tackelen. Denk aan ongelijkheid, haat en geweld. Toch is Justice vooral een verzameling van feel good-songs.
Tracks als Holy, Anyone en Lonely kwamen al eerder uit als singles en de rest van de plaat is eigenlijk hetzelfde als deze drie nummers. Het zijn prima klinkende liedjes met emotionele teksten over liefde, eenzaamheid en het geloof, en bestaan vooral uit dezelfde elektronische beats die zich aldoor herhalen.
Gelukkig doet Bieber je ook verrassen. Het nummer Die For You is een Dua Lipa-achtige track met een hoog meezinggehalte. De beat klinkt heel goed en de melodie valt op tussen alle andere liedjes. Het is alsof Dua Lipa zelf even afwezig was en Justin Bieber en Dominic Fike haar plek hebben ingenomen. Dit nummer valt enorm op door de vrolijke tunes en zou zo op Lipa’s plaat Future Nostalgia kunnen.
Tussen alle feel-good songs heeft Bieber er om een of andere reden voor gekozen om een fragment uit een bekende speech van Martin Luther King als interlude in de tracklist te zetten. Een emotionele speech van een grote retoricus is mooi en zegt veel over de tijd waar we nu in leven, maar is op Justice misplaatst. King hoort niet thuis op een plaat met zoetsappige liefdesliedjes van Bieber, waarin hij zijn eeuwige devotie uit naar zijn vrouw Hailey en God in de hemel hierboven.
Als je deze bizarre keus van Bieber aan de kant schuift, tref je gaandeweg wel wat nummers die goed klinken. Deserve You blijft vrijwel direct in je hoofd hangen. Bieber gaat de toonladder op en af, wat voor leuke variatie op Justice zorgt. Je kunt niet ontkennen dat hij een sterke en zeer herkenbare stem heeft. Deze gebruikt hij nu beter dan op Changes, omdat hij daar veel onnodige ad libs deed.
Eigenlijk is Justice vooral een plaat verpakt achter mooie woorden. Samen met Changes verdwijnt Justice in een grote bak met andere niet noemenswaardige albums. De kans om een revolutionaire en maatschappijkritische plaat te maken heeft Bieber totaal niet benut, terwijl hij dat wel zo leek aan te kondigen. In plaats daarvan krijg je een gemiddelde plaat met basic liedjes, met hier en daar een paar leuke uitschieters. Het valt hem vooral kwalijk te nemen dat hij de speech van Martin Luther King heeft misbruikt. Hierdoor krijgt hij strafpunten, want zijn muziek doet geen justice aan de historische figuur die King was.
