Khalid de Spotify-koning. Tot voor kort nog vrij onbekend, maar in twee jaar tijd is hij uitgegroeid tot hét gezicht van de hedendaagse r&b die de streamingshitlijsten vermorzelt met zijn 45 miljoen maandelijkse luisteraars. In 2017 gooide hij hoge ogen met zijn debuutalbum American Teen. Op de plaat staat de mega hit Young Dumb & Broke waarin hij zingt over zijn jonge, lompe en arme tienerjaren – duh. Inmiddels is Khalid een volwassen 21-jarige man, die toe is aan zijn tweede album.
Tenminste, zo beschrijft Khalid zijn tweede plaat Free Spirit. ’Volwassen’ en ‘donker. Het album wordt geopend met de track Intro. Gelijk is er al een verschil te horen in de teksten van de Amerikaanse zanger. ‘But now I gotta find my worth’, zingt hij. Volwassen en donker klinkt het zeker. Of zoals hij zingt tegen zichzelf op Twenty One: ‘When you say you need privacy/You’re only hiding from yourself.’
Alle tracks van het album zijn vreselijk serieus. Mocht je nog niet achter zijn gekomen, hier is er nog eentje voor je. Op nummer Self (wat grappig genoeg heel erg lijkt op Saus van Ronnie Flex) bekent Khalid dat hij ‘always had a little trouble with myself with self-reflections’. Het is allemaal zo beladen en daar is in principe niets mis mee, maar het voelt ‘net te’ aan.
Gelukkig is daar nog een verfrissend hoogtepuntje in het midden van het album. Het funky Paradise is heerlijk tussendoortje zonder teveel poespas. In tegenstelling tot de rest van het album is de tekst lekker luchtig en voelt ook niet zo beladen en overgeproduceerd aan als de hiervoor genoemde liedjes.
Want daar gaat Khalid ook de mist mee in op Free Spirit. Overgeproduceerde r&b-tracks met om de haverklap die synths. Better, Don’t Pretend, Talk, Saturday Night, allemaal synths. Op zich lekkere tracks, maar ze zijn overduidelijk gemaakt voor het commerciële succes. Daarmee verliest de zanger wel zijn rauwe kant, die hij had op zijn debuut.
Khalid beloofde een een ’volwassen’ en ’donker’ album, maar in plaats daarvan dropte hij overgeproduceerde liedjes met teksten die af en toe een tikkeltje minder dramatisch hadden mogen zijn. ‘Less is more’, zeggen ze soms toch?
