De Australische zangeres Sia moet haast wel een groot filmfanaat zijn, want in een paar jaar tijd droeg ze bij aan soundtracks van een behoorlijk aantal films. Die soundtracks leverden haar meestal niet bepaald grote hits op, maar wel – zo blijkt achteraf – een bijzondere nieuwe samenwerking. Tijdens het opnemen van de soundtrack van de film Wonder Woman liep ze de de Engelse singer-songwriter Labrinth tegen het lijf. Er was een goede klik, een creatieve sfeer en die ene studiosessie smaakte naar meer. De twee schakelden de Amerikaanse producer Diplo in om hun alle-kanten-opvliegende creativiteit enigszins in bedwang te houden en het muzikale project LSD was geboren.
Dat het tijdens die ene studiosessie voor Wonder Woman erg gezellig was blijkt, want het album bestaat uit één en al vrolijkheid en positiviteit. Zo maken ze op Heaven Can Wait duidelijk dat ze willen genieten van het leven en de liefde en dat de hemel dus nog wel eventjes mag wachten. Of dat je niet bang moet zijn na ruzie in een relatie, want die Thunderclouds gaan vanzelf wel weer weg. Dat je in het leven niet alles te serieus moet nemen is ook een duidelijke boodschap. Want honderd procent serieus… dat is het album niet. Zo zingen Sia en Labrinth op Genius over het feit dat je buitengewoon begaafd moet zijn om van Sia te kunnen houden (wel een beetje narcistisch, trouwens).
De combinatie van het vrolijke en kenmerkende stemgeluid van Sia en de soulvolle stem van Labrinth werkt gedurende het hele album bijzonder goed. Zéker in samenspel met de (soms iets te aanwezige) productie van Diplo is LSD het perfecte recept om een relaxte zonnige lentedag nog zonniger te maken – en dan gaat het in dit geval niet over de drug. De songteksten zijn soms wel een beetje repetitief (‘A ge-ge-ge-ge-ge-ge-genus’ en ‘Make the bomb, bomb beat’), maar heel storend is het ook weer niet. Die herhaling maakt dat het vrolijke meezingers zijn. En het blijft natuurlijk popmuziek.
Een opgewekte lenteplaat dus, daar kan niets meer mee misgaan. Think again, want alle vrolijkheid komt op een verrassende manier aan haar einde. Met It’s Time krijg je van Sia, Diplo en Labrinth namelijk ineens een heuse ballad voorgeschoteld. Een beetje jammer, omdat de zomerse vibe van de acht voorgaande nummers tot een abrupt einde komt. Een mooi nummer is het wel, dus vooruit, het is ze vergeven. ‘Darling, it’s time!’, zingen Sia en Labrinth. Tijd voor het einde van het album? Een mooie afsluiter zou zo’n ballad zeker zijn, maar de heren en dame van LSD dachten daar klaarblijkelijk anders over. Na It’s Time volgt een remix van de track Genius – met rapper Lil Wayne. Hoewel, een remix kun je het niet noemen. Het enige wat het anders van het origineel maakt is dat de track een kleine minuut is ingekort en dat Lil Wayne 25 seconden de tijd krijgt om zijn licht te laten schijnen met een middelmatige rap.
Jammer van zo’n einde, maar dat mag de pret van de rest van het album eigenlijk niet drukken. Waar Sia de laatste tijd soundtracks voor films maakte, levert ze nu een vrolijke soundtrack voor een relaxte lentedag. Het resultaat mag er zijn.
