Met Something Beautiful keert Miley Cyrus terug met een veelzijdig album dat zowel introspectief als uitbundig is. De plaat, bestaande uit dertien nummers, laat Cyrus’ vermogen zien om verschillende stijlen te combineren en tegelijkertijd een samenhangend geheel te creëren. Van spoken-word tot glamrock en van trage ballads tot pulserende dansnummers: Something Beautiful is een album dat de luisteraar meeneemt op een emotionele reis.
Het album opent met Prelude, een gesproken intro waarin Cyrus vertelt: ‘The beauty one finds alone is a prayer that wants to be shared.’ Daarmee zet ze meteen de toon: een persoonlijke zoektocht naar schoonheid, betekenis en zelfinzicht. Dit loopt naadloos over in Something Beautiful, waar haar krachtige stem schittert boven een rijk muzikaal arrangement. Net zoals bij haar eerdere ballads als The Climb en Angels Like You laat Cyrus zien dat ze met weinig instrumenten toch veel gevoel kan overbrengen.
Met End of the World, dat geschreven is voor haar moeder Tish, levert Cyrus een meeslepende popballad met een refrein dat je meteen mee wil zingen. Dit nummer staat in contrast met More to Lose, een breekbare ballad over het loslaten van een geliefde. De regel ‘You’re looking like a movie star in a worn-out coat, so I throw away my pride’ laat goed zien hoe Cyrus herkenbare emoties in simpele maar treffende beelden weet te vangen.
De korte stukjes muziek op de plaat, Interlude 1 en Interlude 2, werken als overgangen. De eerste roept een onrustige, bijna filmische sfeer op, terwijl de tweede juist even ademruimte biedt. Tussen deze twee in staat Easy Lover, een dansbaar nummer met een pulserende bas en een jazzy sfeer die doet denken aan een nachtclub. Golden Burning Sun en Walk of Fame bouwen hierop verder, met zelfverzekerde popgeluiden en teksten die draaien om zelfliefde en loslaten.
Een bijzonder moment op het album is Pretend You’re God, waarin Cyrus inspiratie lijkt te halen uit de psychedelische rock van Pink Floyds The Wall. Het is een introspectief nummer dat vragen stelt over liefde, geloof en de zoektocht naar antwoorden. Every Girl You’ve Ever Loved, met een gesproken bijdrage van Naomi Campbell, brengt juist een disco-energie en een flinke dosis zelfvertrouwen. Hier draait het om acceptatie van jezelf en het vieren van vrouwelijke kracht.
Tegen het einde keert het album terug naar een rustigere toon met Reborn en Give Me Love. Deze laatste track, waarin Cyrus zingt over het verlangen naar liefde en verbinding, sluit het album hoopvol af. Het refrein, met harmonieën die doen denken aan een engelenkoor, benadrukt dat liefde uiteindelijk de kern is van alles wat mooi is.
De productie van Something Beautiful is zorgvuldig en rijk aan details. Hoewel sommige nummers wat meer opvallen dan andere, vormt het album als geheel een boeiende en samenhangende luisterervaring. Miley Cyrus laat zien dat ze niet bang is om verschillende muziekstijlen te verkennen, zonder haar eigen identiteit kwijt te raken.
