Het is moeilijk te geloven dat het al negentien jaar geleden is dat P!nk’s debuut Can’t Take Me Home uitkwam. Haar I don’t five a f**k-attitude zorgde ervoor dat ze samen met Beyoncé, Britney, Avril Lavigne en Xtina bovendien aan de top stond. En nog steeds staat. P!nk’s laatste album, Beautiful Trauma, was een van de best verkochte albums uit 2017 en concertkaartjes vliegen nog steeds als warme broodjes over de toonbank. Hoe blijft ze toch zo relevant?
Nou, P!nk is een soort kameleon. Geef haar een willekeurig muziekgenre en P!nk rockt het. Letterlijk. Rock, dance, r&b, pop, country, she does it. Inmiddels heeft ze alle genres wel een beetje gehad. Dus wat doet P!nk op haar nieuwe album Hurts 2B Human? Precies. Ze smijt alle genres gewoon bij elkaar.
Voorbeeld: Hurts 2B Human wordt geopend met Hustle. Een track met met de klassieke P!nk-attitude. ‘Don’t hustle me/Don’t f**k with me’, zingt ze terwijl er wat elektrische gitaren op de achtergrond zijn te horen. Niets verrassends aan. Of Walk Me Home. De leadsingle van de plaat. Het liedje heeft een super catchy refrein en een gezellig country-riedeltje, maar opnieuw niet iets waarvan je denkt: ‘Wauw, P!nk toch!’
Ook niet van de samenwerking met Cash Cash; Can We Pretend. Nou ja, misschien voor alle bakfietsmoeders die ook weer eens helemaal uit hun naad willen gaan. ‘So can we pretend that I’m 22 today?/Dancin’ on the tables with you’, aldus de 39-jarige P!nk. ‘Dancing’ lukt op zich wel met Can We Pretend, maar (je voelt hem waarschijnlijk al aankomen) ze valt opnieuw in herhaling.
Eigenlijk is het hele album een herhaling van wat P!nk al heeft gedaan de afgelopen jaren. Zo komen ook de classic piano-klassiekers – die P!nk echt altijd op haar platen heeft staan – voorbij. 90 Days en Circle Game bijvoorbeeld. Op zich zijn het prima liedjes met een goede teksten, aardige producties en fantastische vocals, maar allemaal zo niet vernieuwend voor haar.
Een album met alles wat P!nk al wel eens heeft gedaan. Het idee bleek leuker te zijn dan de uitvoerig. De uitvoering is namelijk voorspelbaar en dus saai. Waren de genres op? Had P!nk deze liedjes toevallig nog liggen van vorige albums? Misschien is ze zichzelf een beetje kwijt? In dat laatste geval een advies voor P!nk: boek een reisje van drie maanden door Zuidoost-Azië om vervolgens herboren en met een Thaise harembroek terug te keren in de studio.
