Na drie jaar radiostilte is Post Malone terug met zijn vierde studioalbum Twelve Carat Toothache. Tijdens zijn vorige album Hollywood’s Bleeding was het centrale thema de donkere kant van Los Angeles. Ondertussen zijn we drie jaar verder, is Malone verhuisd naar Utah en ook wordt hij bijna vader. Voor de rapper was dit het uitgelezen moment om over zichzelf te reflecteren en dat is duidelijk terug te horen.
Het album opent met het nummer Reputation. Hierin omschrijft Malone, onder begeleiding van een ijzig klinkende piano, de druk die artiesten wordt opgelegd door hun fans. Meteen wordt de luisteraar een bak eerlijkheid van Malone voorgeschoteld. De afsluitende zin “Let me choke on my cigarettes and heavy debt” bevestigt dit. Deze thematiek vervolgt zich, zeker gedurende de eerste helft van het album, in nummers als Lemon Tree, Love/Hate Letter To Alochol, Euthanasia. In deze nummers legt de Amerikaan zijn ziel op tafel en hier is hij dan ook gelijk op zijn sterkst.
Aangrijpende en intrigerende teksten zijn niet nieuw voor Malone, maar op dit album komt het toch wat oprechter over dan op zijn vorige albums. Het is dan ook jammer dat de muziek waar deze pleidooien op worden verkondigd niet altijd even sterk is. Waar Reputation en Lemon Tree de luisteraar voor meer dan vier minuten weten te bezielen, slaan de veel kortere nummers Waiting For A Miracle en Euthanasia daarin de plank enigszins mis. Wel een leuk detail is de hartslagmonitor die duidelijk terug te horen is op Euthanasia.
Een Post Malone album is niet compleet zonder energieke nummers waar het hoofd van menig luisteraar begint mee te knikken op de maat. Wrapped Around Your Finger, I Like You (A Happier Song) en When I’m Alone slagen hierin. Het zorgt voor wat opschudding, iets waar Malone’s albums bekend om staan. De eerder uitgebrachte singles Cooped Up en One Right Now zorgen minder voor deze schwung. Op de nummers is Malone samen te horen met artiesten Roddy Ricch en The Weeknd. Deze samenwerkingen werken een stuk minder goed dan die met Doja Cat, The Kid LAROI en Gunna. Het nummer Insane is op zichzelf een lekkere oorwurm, maar voelt met zijn flamboyante karakter niet helemaal op zijn plaats op dit album.
Na drie megasuccesvolle studio albums is het ondertussen geen verrassing meer dat de luisteraar Malone’s ruwe en vibrerende stem in combinatie met aanstekelijke instrumentals voorgeschoteld krijgt. De luisteraar wordt geconfronteerd met een weinig verhullende Post Malone, maar ook gecharmeerd door de welbekende aanstekelijkheid die de voorgaande albums doen verwachten. Waar de albums van de rapper de afgelopen drie keer steeds beter en veelzijdiger werden, stagneert Twelve Carat Toothache deze ontwikkeling tot op zekere hoogte wel.