De Utrechtse singer-songwriter Annelotte de Graaf (artiestennaam: Amber Arcades) brak door in de Britse hitlijsten en had hier in eigen land ook aanzienlijk succes met haar allereerste studioalbum Fading Lines. Met European Heartbreak betreedt ze een nieuw terrein: het politieke album.
In haar dagelijks leven werkt Annelotte als juriste in Utrecht voor de Immigratie- en Naturalisatiedienst. Niet merkwaardig dus dat het tweede album de focus legt op identiteit, verlies, de boel weer oppakken en verder gaan. Zoals de titel European Heartbreak al verklapt, betreurt de zangeres de huidige stand van zaken binnen Europa. Groot-Brittannië gaat ons verlaten, vluchtelingen worden geweerd en extreem rechts begint in steeds meer landen animo te verkrijgen. ‘Europe/It’s not you/I’m starting to think it’s me’, zingt ze in Goodnight Europe, afvragend of deze toestand wellicht ook aan haarzelf ligt, haar eigen politieke opvattingen en werk.
Alles wordt verwikkeld in een dromerig, melodieus popjasje. Simple Song begint met simpele akoestische akkoorden en heeft een soort Eagles-meets-the-Monkeys-vibe. Een eenvoudig en zoet nummer. De hele plaat refereert naar verschillende Europese landen. Een verhuizing naar Zwitserland, een huis in Spanje. In Alpine Town wandel je door een bergachtig dorpje als een verdwaalde toerist: ‘I’m just another tourist, folks, with nowhere else to be.’
European Heartbreak rouwt bijna over hoe het vandaag de dag met Europa gaat. Tijdens de eerste luistersessie klinkt haar stem ongeïnteresseerd en nonchalant. Maar na een tweede luistersessie vormt er toch een soort melancholiek in combinatie met het dromerige geluid van de plaat. Dat is zeker met opzet gedaan. De inhoud van de plaat is bitterzoet, maar de compositie eromheen is met suiker bedekt. Ook social media krijgt het er van langs in dit album. De kleurige albumcover laat de geblondeerde zangeres zien in Death Valley (Californië), met toeristen om haar heen die foto’s en selfies maken. Annelotte maakt zelf ook een selfie, maar ze kijkt weg. Onze behoefte om werkelijk alles te documenteren en op Instagram te posten, verdunt onze ervaringen, is de boodschap.
Soms kan het album wat saai worden. Er zijn niet echt momenten die eruit spatten, waarvan je denkt: ‘Wow, dat had ik niet verwacht!’ De verrassende elementen zitten hem in de teksten. En hoewel de nummers prachtig gecomponeerd zijn, betekent dat niet dat er wat meer kleur in had kunnen zitten.
Deze indieplaat is bijna een soort uitmaakbrief richting Europa. European Heartbreak bevat alle redenen waarom wij, of Annelotte zelf, Europa heeft laten zitten. De composities zijn mooi, de productie is briljant en het zit bomvol emotie. Als er ooit een politieke plaat was die niet als een politieke plaat klonk, is dit het wel. Gelukkig zijn er geen regels over hoe een politiek album moet klinken. Amber Arcades is zeker een talent dat de spotlight absoluut verdient.
