Black Honey – Written & Directed

Written & Directed - Black Honey

Waardering

8

8

8

8

8

8

8

8

8

9

Written & Directed is het tweede album van Black Honey. Het is twee maanden later dan de geplande releasedatum, de band neemt graag de tijd.  Voor het eerste album nam Black Honey vier jaar de tijd na het verschijnen van de eerste EP. In 2018 werd het geduld op het titelloze debuutalbum rijkelijk beloond en ook Written & Directed is het wachten meer dan waard.

Voor dit tweede album werkte de Britse band samen met onder meer Alan Moulder (Foals, Nine Inch Fails), Dave McCracken (Ian Brown, Swim Deep) en Olly Burton (The Prodigy). Dit album is catchy, rock ’n roll, old fashioned én toch ook fris en nieuw. Al in de zomer van vorig jaar kwam de band uit Brighton met de eerste single Beaches, langzaam werd dat aangevuld tot vijf singles. Vooral leadsingle Believer werd erg positief gewaardeerd, maar is vooral een prima radiosingle en niet bepaald een uitspatting. De rest van Written & Directed klinkt gelukkig spannender dan deze track.

Waar het debuutalbum vol stond met dit soort veilige keuzes, zoekt Black Honey nu de variatie op. Écht experimenteel wordt het niet, maar het is niet meer zo veel van hetzelfde. Een aantal noemenswaardige vermeldingen zijn bijvoorbeeld de openingstrack I Like The Way You Do, die onlangs ook al als single uitkwam. Een sterke opener, met oversturende vocalen, wat een lekker schurend effect geeft. Daar staat Back Of The Bar lijnrecht tegenover. Dit is een schattig, vrolijk en ietwat braaf liefdesliedje. I Do It By Myself is een fijn breekpunt in het album. Iets rustiger, minder stevig gitaarwerk. Vooral de blazers, die trouwens vaker terugkomen op dit album, zijn een leuke toevoeging aan dit nummer.

In de tweede helft van het album vind je zowaar nog een speelse coronaverwijzing op Disinfect: ‘Entertain the silence/we are just a virus (..) Disinfect the disaffected/No interest, no I’m not interested’. De laatste track op het album is Gabrielle, een akoestisch nummer dat een beetje aanvoelt als bonustrack. Waar zwaar gitaarwerk op dit album toch wel domineert, is dit een fijne afsluiter van een uitermate sterk album.

De verwachtingen voor Written & Directed waren dankzij het ijzersterke debuut van Black Honey hooggespannen. Het is voor veel bands een uitdaging om dan op een tweede album niet onderuit te gaan. Vergelijken is haast onvermijdelijk. Black Honey heeft daar opvallend genoeg helemaal geen last van. Written & Directed  is rauwer, met net wat meer scherpe randjes dan zijn voorganger. Waar de eerste plaat nog wel veel van hetzelfde is, zoekt Black Honey deze keer wat meer de variatie op. Black Honey durft nét wat meer.