Boudewijn de Groot is een monument in de Nederlandse muziekgeschiedenis. Met Even Weg brengt de inmiddels 74-jarige De Groot zijn dertiende solo studioalbum uit. Het is de opvolger van Achter Glas van drie jaar geleden. Die tijd is De Groot echt ‘even weg’ geweest. In de tussenliggende jaren was hij actief in Vreemde Kostgangers samen met Henny Vrienten en George Kooymans.
Het was zijn wens om een album te maken met countryrock-invloeden. Daarop besloot hij een optreden bij te wonen van The Dutch Eagles. Deze band speelt de muziek van de legendarische Amerikaanse Eagles tot in perfectie. Samen met bassist Jaco van der Steen schreef De Groot veertien liedjes.
Albumopener Nachtegaal klinkt alsof je een rokerige bar in het diepe zuiden van de Verenigde Staten bent binnengestapt. Een onmiskenbaar countrygevoel met de slidegitaar en een aanstekelijk ritme. ‘Dit lied zing ik van de daken in de hoop dat jij het zult horen’, zingt De Groot als een volleerde nachtegaal die er duidelijk veel plezier aan beleeft.
In een interview in het Algemeen Dagblad vertelt De Groot dat De Stoet een hilarische vertelling is van een begrafenis waarbij op de droevige dag van alles misgaat. Een vriendin vertelde hem dat tijdens de wandeling van de kerk naar de begraafplaats een familielid met een rollator ten val kwam. De Groot fantaseert daar vervolgens op verder en zegt: “zo’n tekst schrijft zich dan bijna vanzelf”. De melodie en opbouw van De Stoet doen denken aan de marsen van begrafenis stoeten in bijvoorbeeld New Orleans. Deze marsen zijn een uiting van verdriet en een viering van het leven met veel gevoel voor drama en vooral veel muziek.
Op Even Weg komt De Groot na vele jaren ook weer met een echt protestlied. Zijn bekendste is natuurlijk Welterusten Meneer De President. Dit was een aanklacht tegen de oorlog in Vietnam en hierin richtte hij zich tot de Amerikaanse president Lyndon B. Johnson. Maar Niet Heus spreekt de hedendaagse leiders aan en dan met name hun valse beloften. “Platgebrande akkers / Honger In Het land / In Zijn Paleis Slaapt De Dictator / Zonder Hart, Zonder Verstand”. Een krachtig nummer met een rake tekst en prachtige rijke arrangementen.
De plaat klinkt alsof hij is opgenomen in het hart van de country, Nashville, maar niets is minder waar. De opnames hebben plaatsgevonden in de thuisstad van Boudewijn de Groot, Haarlem. Hij heeft gebruik gemaakt van de Exalto Studio’s, de thuisbasis van The Analogues. Deze Nederlandse band brengt de muziek van The Beatles weer tot leven.
Met Even Weg bewijst De Groot eens te meer zijn unieke talent en vermogen om prachtige liedjes te schrijven. Dat hij niet bang is om zich te vernieuwen mag als een groot compliment gezien worden. Ook voor de toekomst heeft De Groot nog grote plannen en wij kunnen niet wachten. Tot die tijd zetten we de cd nog maar eens op en dromen Even Weg..
