Waar debuutalbum ZABA ons dichter bij de natuur bracht, zo brengt How To Be A Human Being ons dichter bij de mens. De elf karakters op de cover corresponderen met elf boeiende liedjes op het nieuwe album van Glass Animals.
In 2013 ontdekten de heren van Glass Animals dat producer Paul Epworth (Adele, Bruno Mars) op een gastenlijst stond voor hun optreden. Hij contracteerde de band al snel op zijn eigen label en een jaar later was daar ZABA, een album met een verrassend geluid. Muzikale invloeden komen duidelijk uit de hiphop en electronica, maar ZABA had ook een tropical vibe en veel jungle-achtige geluiden.
Die laatste componenten zijn op How To Be A Human Being vrijwel afwezig, maar aan originaliteit heeft Glass Animals niet ingeboet. De band liet zich inspireren door de verhalen die zij gedurende hun tour van de afgelopen twee jaar hoorde, ontwikkelde persoonlijkheden op basis van die verhalen en creëerde voor deze types vervolgens eigen liedjes. Dat er veel energie is gestoken in de ontwikkeling van de individuele karakters, blijkt uit het feit dat sommige van hen zelfs een eigen website hebben. Een interessante aanpak die volstrekt origineel is en zorgt dat het album een geheel is, maar alleen al verhalend een enorme diversiteit laat zien. Een aantal thema’s komen echter terug in veel mensenlevens: ziekte, seks, liefde en dood.
Eigenlijk spreken bijna alle personen op het album op de een of andere manier wel aan. De opener Life Itself fungeert door zijn exotische percussie als een soort overgang tussen ZABA en dit nieuwe album. Het nummer is opgebouwd rondom een meneer die bij zijn moeder woont en er een aantal bijzondere hobby’s op nahoudt. Iemand die er graag bij wil horen, maar dat nooit zal doen en daarom vlucht in illusies. Hoewel het nummer wat humeurig begint, ontpopt het zich via moeilijk te plaatsen klanken in een vrolijk en bombastisch geluid. We hebben hier te maken met een outsider, maar wel eentje die er helemaal oké mee is.
Season 2 Episode 3 gaat over een enigszins passief persoon die mayonaise uit de pot eet en aan binge watching doet, wat prachtig wordt geïllustreerd door de lome melodie. Mama’s gun gaat over geestelijke ziekte en de ellende die dat veroorzaakt en valt op door zijn eigenaardige fluitmotief. Op Take A Slice laat Glass Animals een rockgeluid horen dat past bij het opgewonden type dat hier centraal staat – ga maar eens op zoek naar wie dat is op de cover.
Niet alle nummers spreken aan (Cane Shuga’s melodie is minder spannend en Youth is wat eentonig), maar de meeste nummers trekken meteen de aandacht. En het is ook goed mogelijk dat er een aantal tussen zitten die pas wat later inslaan – zoals dat met echte mensen soms ook gaat. Wat in het algemeen opvalt aan How To Be A Human Being is dat het minder timide en minder mysterieus is dan zijn voorganger. Gezien de succesnummers van ZABA kan dat in termen van hit potentie wel eens een slimme zet zijn. Aan de andere kant: Glass Animals viel bij zijn debuut juist op door zijn mysterieuze en exotische geluid, dat nu ontbreekt. Mede gezien hun live-reputatie zullen ze echter zeker ook met How To Be A Human Being terugkeren op de internationale podia. In Nederland zijn ze van Tivoli de Helling inmiddels al naar Paradiso verkast.
