Wie aan Kodaline denkt, denkt aan All I Want. De extreme tearjerker, die op elke talentenjacht wel een keer door iemand – tot in den treure – gecoverd wordt. En daar ligt/lag, tot nu toe, het probleem van de Ierse band. Verder dan die hit kom je niet, als je het over Kodaline hebt. De band miste, met twee middelmatige albums in de catalogus, een eigen smoel. Met hun derde langspeler, Politics of Living, is het tijd dat hier verandering in gebracht wordt.
Je wordt echter niet direct overtuigd. Follow Your Fire is een aardig begin, waar we duidelijk Coldplay-invloeden horen (overigens niet voor het laatst), een sfeervolle opener en een voorbode welke richting Kodaline op wil gaan. Wat dat is? Het welbekende anthemgeluid. Weg zijn de kleine liefdesliedjes die op de eerste albums nog wel eens kwamen piepen, op hun Politics of Living gaan de Ieren duidelijk voor; groot, groter, grootst. Ongetwijfeld met een strategie, specifiek gericht om de Amerikaanse markt te veroveren, zoals we horen op het dansbare Hide & Seek en singles Worth It en Brother.
Is daar iets mis mee? Nee. Althans, niet zolang de songs voldoende body en inhoud hebben. En laat het nu net dat zijn waar het misgaat. Na meerdere luisterbeurten is er geen enkele song die je bij is gebleven. Angel, waar een ode wordt gebracht aan een overleden fan, en Temple Bar (een ode aan het Ierse publeven) zijn aardige pogingen, maar ook niet meer dan dat. Kodaline probeert te krampachtige zieltjes te winnen met zeemzoete knuffelrock, wat song na song niet lukt.
Met hun derde worp gaat Kodaline geen nieuwe fans voor zich winnen. Daarvoor is het geheel simpelweg niet boeiend genoeg. Kodaline is het jongetje in de klas dat niet bij de populaire kliek hoort, maar ook niet bij de outsiders. Onopvallend en nergens in uitblinkend.
Wanneer je zo prangachtig op Coldplay probeert te lijken, moet je uit hele goede vaatjes tappen en daar is waar het net fout gaat. Waar Coldplay songs met een hart maakt (of in ieder geval wist te maken) gaat het bij de Ieren mis. Al zijn de songs nog zo dramatisch en droevig, als ze je niet weten te raken, gaat het fout. Kodaline moet dringend op zoek naar een eigen identiteit.
