Marina (inmiddels zonder The Diamonds) haar volledige album LOVE + FEAR is eindelijk uit. ‘Volledige’, omdat de Britse zangeres twee weken terug al het eerste deel als verrassing dropte. Een enorm teleurstellend deel. Kan Marina de schade herstellen met het FEAR-deel?
Daar kunnen we heel kort over zijn: nee. LOVE was té all-over-the-place om het album als geheel nog te repareren. Toch heeft Marina meer haar best gedaan op de tracks van FEAR. Een paar dan.
Het tweede deel van de plaat wordt geopend met Believe In Love. De donkere sound is net zo donker als de tekst; ‘I smile with tears in my eyes/But I can’t be acting like this.’ Dit is zoals we Marina het liefst horen.
Ook No More Suckers mag er wezen. Iets minder verdrietig dan Believe In Love, juist wat meer rebels. Een catchy nummer waarin Marina de fake people uit haar leven op een sarcastisch toontje een dikke f**k you toezingt; ‘When you stay over/You eat all of my food/You mess up all my towels, but this time, I’m checking out.’
Helaas zijn het na deze twee hoogtepunten alleen maar ‘suckers’ van een nummers. Emotional Machine klinkt veelbelovend, maar de tekst is cliché op cliché op cliché. ‘Lost in an ocean’ en dat soort gevallen. Too Afraid is slap aftreksel van Handmade Heaven en Karma een slechte kopie van Orange Trees. Allebei liedjes van het LOVE-deel en die waren al niet te pruimen. Moet je nagaan.
Het lachertje van dit deel is met stipt op #1 You. Een inspiratieloos refrein – het woord ‘you’ komt je strot uit – en de productie is slap en suf. You had zo de soundtrack kunnen zijn van een Dove-douchegel uit 2010.
In het verleden wist je nooit wat je kon verwachten van Marina. Gekke deuntjes en riedeltjes die haar alles behalve een basic popartiest maakte. Nu lijkt Marina juist te gaan voor normaal en dat siert haar niet.
