Sinds de Britse singer-songwriter Mike Rosenberg, beter bekend als Passenger, met zijn hitsingle Let It Go in 2012 doorbrak, is hij onmisbaar in het muzieklandschap geworden. Vanaf dat moment zat hij niet meer stil. Hij mocht in het voorprogramma van Ed Sheeran staan en daarnaast bracht hij vrijwel elk jaar een emotioneel en diepgaand plaat uit. Zo ook dit jaar. Deze vrijdag brengt Passenger namelijk zijn dertiende studioalbum Songs for The Drunk and Broken Hearted uit.
Passenger is een zorgzaam persoon met een groot liefdevol hart. Hij staat daarom ook bekend om zijn gevoelige nummers en platen bestaande uit melancholische en betoverende melodieën. Op dit album laat hij dat weer blijken. Songs for The Drunk and Broken Hearted werd geschreven en opgenomen nadat zijn relatie stuk liep. Dit is ook één van de redenen waarom deze plaat voor hem emotionele waarde heeft: ‘Als je uit een breuk komt, ontstaat er zo een kwetsbaar geraamte. Je bent ongelooflijk kwetsbaar voor een paar maanden. Je bent zo gewend aan de veiligheid om bij iemand te zijn en plotseling ben je alleen op de wereld. Ook word je boos en maak je waarschijnlijk slechte beslissingen. En in sommige opzichten maak je het juist alleen maar erger voor jezelf. Maar het is universeel. Iedereen maakt het ooit mee.’
Toch is deze plaat verbazingwekkend geen jankalbum geworden. Ondanks dat de songteksten vaak gaan over zijn liefdesverdriet, zijn onzekerheden en zijn verlies, hebben de meeste nummers een aardig lekker tempo en een opbeurende toon. Zo gaf Passenger twee maanden eerder al een goede indruk van zijn plaat met de titeltrack A Song for The Drunk and Broken Hearted. Een nummer waarbij het moeilijk is om niet geraakt of geëmotioneerd te worden. Het nummer symboliseert zijn relatiebreuk en door teksten zoals ‘Shadows fill the room where sorrows come to drown’ en ‘There’s no love left you could steal’ worden zijn gevoelens en verdriet sterk vertegenwoordigd, maar dat is niet gelijk op te merken aan de vrolijke gitaarakkoorden in het nummer.
Ook met de zin ‘I have no words to say’ in Nothing Aches Like A Broken Heart en de woorden ‘You only know that you had it, when it’s gone’ in Tip Of My Tongue, laat Passenger wederom zien, dat het een droevig en persoonlijk album is. Begrijp het niet verkeerd. Zijn songteksten zijn mooi verwoord en zijn emoties zijn goed weergegeven in dit album, maar jammer genoeg hebben ze niet de volledige waardering en inleving gekregen als bij zijn vorige platen. Dat komt vooral door de wat eentonige en daardoor soms ook saaie muzikale vormgeving, bestaande uit veel akoestische gitaarakkoorden. Maar als je wegsmelt bij emotionele en gevoelige mannelijke artiesten, zal dat weinig uitmaken en zal je erg tevreden zijn met Songs for the Drunk and Broken Hearted.
