Het uit Melbourne afkomstige vijftal Rolling Blackout Coastal Fever, een van de grootste doorgebroken indiebands van de afgelopen jaren, zet op Endless Rooms een volwassen stap vooruit. De kenmerkende gitaarsound wordt op het derde album aangevuld met synthesizers en elektronische elementen. Voor een band waarvoor touren en live spelen lijkt uitgevonden, was het een hard gelag, toen net na het uitbrengen van het tweede album, Sideways to New Italy, de wereld tot een stilstand kwam door corona. De geplande wereldtournee kon de prullenbak in.
De band kon gedurende de strikte lockdowns in Australië, niet repeteren, en deelde noodgedwongen online flarden van ideeën met elkaar. In periodes waarin de maatregelen werden verlicht, verzamelden ze zich in een huis in de bush, ongeveer twee uur ten noorden van Melbourne. Het is het familiehuis van Tom en Joe Russo, respectievelijk de gitaar spelende singer-songwriter en bassist van de band, te zien op de albumhoes.
In deze afgelegen omgeving kwam de band weer tot leven en vielen veel ideeën samen tot een coherent geheel. Duidelijk het geluid van een band die opgewonden is om weer samen in de studio te zitten; de warmte en vriendschap hoor je terug over de gehele plaat. ‘De titel Endless Rooms weerspiegelt onze liefde voor het creëren van werelden in onze liedjes. We behandelen elk van hen als een kale kamer die moet worden opgebouwd met oneindige mogelijkheden’, zegt de band. ‘Ik heb het gevoel dat het ons grootste album is. Ik denk dat het het album is dat we altijd al in ons hadden.”
Alhoewel veel van de nummers van de band klinken als zorgeloze muziek, komen er wel degelijk serieuze onderwerpen voorbij. De Australische groep werpt een blik op de huidige staat van de samenleving in hun vaderland. Als een land dat zichzelf vaak het ’lucky country’ noemt, belicht de groep onder andere de onwetendheid ten opzichte van het milieu. Op tweede single Tidal River zingen ze: ‘Jetski over the pale reef/Chase the pill for some relief/As long as you don’t point out/What’s underneath.’
Endless Rooms kent een valse start kent met een muzikaal niemendalletje, een voortkabbelend elektronisch liftmuziekje, maar dan volgen direct Tidal River en de pakkende meerstemmige single The Way It Shatters. Nummers die de kracht van deze band perfect weergeven en die je doen verlangen naar zonovergoten volle festivalweides. Op het dromerige, op Real Estate lijkende, Caught Low nemen ze even gas terug. De band is op zijn best als de opzwepende gitaarpatronen, de samenzang en de drive samenvallen, Dive Deep is zo’n nummer en een hoogtepunt op de plaat!
Op het eerste gehoor lijken het eenvoudige popliedjes met een recht door zee ritmesectie aangevuld met drie gitaren. Maar daarin zit hem nu juist de kracht! Hiermee creëren ze subtiele diepgang en laten ze je na elke luisterbeurt achter met een hunkerend gevoel dat je toch nog een keer wil luisteren. En zo zuigen ze je langzaam elk nummer in!
