Opgesloten in een kasteel schreef de Noorse zangeres Aurora binnen een maand haar langverwachte derde album. Na All My Demons Greeting Me As A Friend, Infections Of A Different Kind Step 1 en A Different Kind Of Human step 2 is er nu All The Gods We Can Touch. Een plaat vol met vragen over het leven vertaald in duistere en verontrustende lyrics en betoverende arrangementen.
De Warriors & Weirdo’s (fans van Aurora) hebben iets langer op de lp moeten wachten vanwege het TikTok-succes van haar nummer Runaway. De Noorse zangeres, die in 2016 haar debuut maakte met Running With The Wolves, presenteert in The Gods We Can Touch een hele andere kant van haarzelf dan voorheen.
Aurora is volwassener geworden en dat is te merken aan haar muziek. Waar je haar eerdere albums vooral als indiepop kon labelen, is deze nieuwe productie echt electropop. Maar van labelen houdt Aurora niet, en dat laat ze zeker merken in The Gods We Can Touch.
In Everything Matters sleept Aurora je meteen binnen met haar betoverende, hypnotiserende stem. Over het algemeen blijft dit een nummer die je past bij de oude Aurora, totdat de altstem van Pomme het outro komt binnenvallen. Aurora maakt hierbij de Franse zangeres de eerste artiest met een featuring op een van haar schijven. De stemmen van beide zangeressen vullen elkaar prachtig aan. Samen brengen ze aan de luisteraar over dat jij als persoon belangrijk bent. ‘You’re a part of the movement/And everything matters to me.’
De song die luisteraars ruim een half jaar geleden shockeerde is Cure For Me. Over The Gods We Can Touch was toen nog weinig bekend, maar dat het ’anders’ zou worden maakte Aurora met dit lied wel duidelijk. Cure For Me komt met een soort circusachtige uitstraling erg overeen met Alice in Wonderland. Je zal er misschien van opkijken dat, hoewel je het liefst meteen van je stoel springt om te dansen, de lyrics eigenlijk niet vrolijk zijn. ‘And you need to know i don’t need it/I don’t need it/And you should know/I don’t need a cure for me.’ Een anthem tegen conversion therapy. Dat Aurora anthems maakt voor een betere wereld is niet nieuw, dit kwam al in veel nummers zoals The Seed terug.
Na veel tracks die je voornamelijk laten dansen, leidt Aurora een pauze in met Exhale Inhale. Het lied geeft een magisch gevoel van rust. Je kan even letterlijk uit- en inademen. Opnieuw betovert Aurora je met haar prachtige harmonieën. Na een spannende opbouw komt the climax. “Exhale/Inhale”, zingt ze, waarna het krachtig wordt afgesloten met sterke violen. De techno-achtige track A Temporary High schudt je weer wakker.
Artemis is misschien wel het nummer dat het meest verrast. Na het eerste couplet en refrein wordt er plaats gemaakt voor een instrumentaal intermezzo. De synths zorgen voor een sinistere, maar ook chansonachtige sfeer. Vooral in Artemis wordt duidelijk dat Aurora’s album is geïnspireerd op de Griekse mythologie. Ook de duistere, verontrustende lyrics komen hier in terug.‘What will you do when she eats the moon/Make her return it or give her a spoon’ en even later ’What will you do when she takes off her clothes/Beg for her body or touch her soul/When you’re alone thinking of her/You sigh.’ De oorlogsschreeuw aan het einde van het nummer, marcheert door naar Blood In The Wine.
Die single is strijdlustig en feministisch. ‘Come on feel the shame mother/Can you break the chains off her /Shout it louder/Not a sinner/She’s a lover. Een lied dat je mond doet openvallen en voor kippenvel over je hele lichaam zorgt. Blood In The Wine en Cure For Me zijn zonder twijfel de sterkste nummers van The Gods We Can Touch.
Dat Aurora sterk is in het vertellen van verhalen door middel van haar muziek, maakt ze met dit album opnieuw duidelijk. De nummers schieten van links naar rechts, maar staan perfect op hun plaats.. Aurora laat je dansen, huilen, lachen en zingen. Van All My Demons Greeting Me As A Friend heeft ze een hemelvaart gemaakt naar The Gods We Can Touch. En een goddelijke artiest, dat is ze zeker.
