Tom Odell – Wrong Crowd

Waardering

7

Hij liet een tijdje niks van zich horen, maar Tom Odell keert nu eindelijk terug met zijn nieuwe album Wrong Crowd. De Britse singer-songwriter kreeg in 2013 een wereldsucces met zijn hit Another Love van zijn eerste studio album Long Way Down. Neemt hij met Wrong Crowd een nieuwe wending of blijft hij bij zijn hartbrekende ballads?

De Brit is vooral bekend om zijn rauwe stem en emotioneel geladen liedjes die meestal over een hartverscheurende liefde gaan. Elton John, David Bowie, Leonard Cohen zijn onder andere de artiesten die hem op jonge leeftijd hebben beïnvloed. Hij werd in 2012 opgemerkt door zijn energieke prestaties op het podium. Daarna ging zijn carrière in volle vaart. Hij zegt dat zijn liedjes vooral stammen uit het feit dat hij “nooit een relatie langer dan zes maanden kan ondersteunen” en zijn frustraties daarover wil uitten.

Het album begint met het titelnummer Wrong Crowd, dat een sterk, fluitend begin is voor het album. Tom staat bekend om het gebruik van een achtergrondkoor in zijn nummers en daar is hij niet van afgestapt. Des te beter is het volgende nummer Magnetised, onlangs ook een single-succes. Het begint heel rustig en zoet met een piano, maar wordt dan omgezet in een harder popgeluid. Tom zingt het relateerbare verhaal van een onbeantwoorde liefde: “Cause it’s not right, I’m magnetised to somebody that don’t feel it.” Andere opvallende nummers zijn Daddy, die een meer grungegitaar sound heeft, gezongen met rauwe emotie. Ook heb je de officiële crowdpleaser Here I Am, een écht meeklaplied gemaakt voor de festivals die er in de zomer aankomen. Het album heeft ook een paar gapertjes: Sparrow, Jelousy en het laatste nummer Somehow zijn de voor de hand liggende pianoballads die je verwacht van een singer-songwriter van Tom’s kaliber, maar geven niet echt iets vernieuwends. Het album zit vol met dingen die je herkent van de sound van Tom, maar er zitten ook hier en daar wat verrassinkjes verpakt in het album.

Als je van Tom Odell houdt, dan houdt je uiteraard ook van dit album. Alles erop en eraan schreeuwt zijn naam. Maar ben je minder bekend met hem, dan is dit album ook een mooi begin om bekend met hem te raken. Wrong Crowd is veel meer poppy dan zijn laatste album, dat een meer indie-vibe had. Perfect is het niet, niet ieder nummer heeft wat en sommige zijn zelfs een beetje saai. Maar de nummers die wél wat betekenen, zijn ook écht goed. Tom blijft zingen over zijn mislukte relaties, maar dit blijkt voor hem ook gewoon een succesformule te zijn. Langzamerhand begint er enige evolutie in zijn sound te komen. Over het algemeen blijven zijn liedjes herkenbaar door zijn liefdesverdriet en rauwe emotie en daar is niks mis mee.