Het heeft even geduurd voordat Willie Wartaal zich waagde aan een solocarrière, maar inmiddels is ook dit lid van De Jeugd Van Tegenwoordig in z’n eentje actief. Met twee platen in een jaar tijd is WiWa in rap tempo begonnen met het opbouwen van zijn oeuvre. Zijn nieuwe album Nieuwe Kunst is een afspiegeling van de chaotische geest van Willie Wartaal.
Want chaotisch is het zeker, alleen al wanneer je naar de tracklist kijkt. Daar is namelijk een heuse waslijst aan gastartiesten te vinden, van grote namen als Jebroer tot kleinere artiesten als Pearl Ramos en A Mili. De input van al die verschillende rappers zorgt voor een bijzonder gevarieerd geluid. Bijna iedere track is een samenwerking met één of meerdere gastartiesten en daar lijkt Willie goed bij te gedijen. Het handjevol nummers waarop Wartaal het in z’n eentje moet bolwerken horen namelijk niet bij de meest overtuigende momenten van de plaat. Nummers als Keesha en Waar missen toch net wat extra’s, wat op veel andere tracks wel te vinden is.
De stijl op Nieuwe Kunst – voor zover je van een overkoepelende stijl kan spreken – is al net zo chaotisch. De Amsterdammer switcht zonder pardon van pompende house via exotische afrobeats naar r&b slowjams. Niet ieder genre wordt even ver uitgewerkt: het zijn vaak korte, krachtige bezoekjes. Het vraagt wat aandacht van de luisteraar, maar Willie Wartaal weet zich als een kameleon aan te passen aan de grote variatie op deze plaat.
Zo wordt op Millennial samen met oude bekende Vjeze Fur aan reggae geproefd, een verrassend succesvol en catchy uitstapje. Ook VoodooBitch is een hoogtepunt op Nieuwe Kunst. Door de fijne input van de rappers van Yung Internet, Jebroer en een relatief conventionele hiphopbeat is deze track één van de meest klassieke rapnummers op de plaat. Dat is best een aangename afwisseling op zo’n divers album. De afsluitende houseknaller Tu Me Fatigues is het meest indrukwekkende moment op Nieuwe Kunst. De warme klanken, lekkere opbouw en Franse teksten van ND geven deze track een bijzonder zomers gevoel: ‘Bitch ‘t is te heet voor je gevoelens/Bitch ’t is te heet voor je gedoe’. Het is op deze song duidelijk te horen dat Willie Wartaal flink wat tijd heeft doorgebracht met Jeugd Van Tegenwoordig producer Bas Bron.
Goed, misschien is niet elk nummer even goed gelukt, maar voordat je je daar echt aan hebt kunnen storen is de volgende track alweer begonnen en lijkt alles wat daarvoor is gebeurd te zijn uitgewist. Willie Wartaal blijkt een artiest te zijn die het moet hebben van de samenwerking, maar dat is absoluut geen schande als de samenwerkingen zo goed uitpakken als ze op Nieuwe Kunst bij vlagen doen.
