The Visual: ‘Alle nummers zijn een schets die de tijd nodig hadden om tot leven te komen’

Met Moments of Being weet Anna van Rij van The Visual eindelijk een plek te geven aan al haar gevoelens en ervaringen van de afgelopen jaren. Nieuweplaat belde met de zangeres en gitarist van het Amsterdamse duo om te praten over het debuut en de band met haar toetsenist Timon Persoon.

‘De ep vind ik heel timide en mooi als ik hem terug luister,’ zegt Anna over hun vorige ep Translation. ‘Ik miste op het podium alleen rauwheid en dynamiek van een volwaardige band. Dus dat zijn Timon en ik gaan zoeken voor de muziek.’ Het duo vertrok naar Brussel om de plaat op te nemen met producer Reinhard Vanbergen. Na de opnames misten Anna en Timon nog iets bij de nummers. ‘In de periode na de opnames en voor het afmixen hebben Timon en ik nog onderzocht wat er anders kon. Uiteindelijk hebben we nog zoveel toegevoegd en dingen veranderd aan bepaalde nummers, dat we hierdoor ook een beetje eigen producer van de plaat zijn geworden.’

‘Ik ben een perfectionist,’ zegt Anna zelfverzekerd over haar eigen creatieve proces. ‘Timon hoort of voelt al veel sneller de magie. Ik heb echt moeten leren om een balans te vinden tussen wanneer ik trouw naar een nummer luister en wanneer ik door sla. Door Timon luister ik anders naar de muziek.’
De dynamiek tussen Anna en Timon werd geboren op het Conservatorium in Amsterdam. Na een tijd met andere muzikanten te spelen ging het duo samen verder. Maar voor Anna is de The Visual ook een persoonlijke project. ‘Het is niet zo dat ik alles bepaal. Timon heeft ook een eigen belevingswereld die natuurlijk in de muziek zit,’ zegt Anna. ‘Ik heb vaak gesprekken met hem over wat wij nu precies zijn. We kunnen niet definiëren wat The Visual is. Is het een band of solo-project? Ben ik als het ware de dirigent? We weten niet zo goed hoe we het moeten noemen. Maar
de eerste schetsen van de muziek komen vaak voort uit mijn belevingswereld,’ legt ze uit. The Visual is voor Anna dan ook een uitlaatklep: ‘Ik wil zo graag iets zeggen omdat die belevingswereld zo rijk is. Als ik voor een ander zou werken zou dat niet gaan. Ik ben eigenwijs; wat ik voel moet eruit. Daarom ben ik de band gestart; omdat ik iets wil zeggen.’

De nummers op Moments of Being komen uit de periode vanaf haar twintigste tot haar vijfentwintigste leeftijd. ‘Ik vond dat heel boeiend omdat ik in vijf jaar tijd heel erg veranderd ben. Ik heb iets afgesloten. Al die pijn en verdriet zit in de muziek. Ik dacht bij mijzelf: ‘Het is eruit. Ik geloof bij mezelf dat als ik die emoties een plek kan geven. En dat is nu ook zo.’ Een van de liedjes die doordrenkt is met die pijn en verdriet is Hold Your Breath; een liedje waarmee ze afscheid neemt van haar oude ik om een nieuw persoon te worden. ‘Dat nummer gaat over een deel in mij. Ik wilde daar vanaf. Ik kon mijzelf niet altijd zijn voor een lange tijd.’ legt ze uit. ‘Ik heb dat deel zelf moeten doorbreken om mijzelf te kunnen zijn. Dat kon alleen niet altijd. Ik was bang wat mensen van mij dachten.’
Er staan niet alleen maar verdrietige liedjes op de plaat. Zo is single Under My Skin een stuk luchtiger. ‘Dat liedje gaat over verliefd zijn op een soort fantasie.’ vertelt de zangeres.

Virginia Woolf
Grote inspiratie voor de plaat zijn onder andere filosofen Joke Hermsen, Hannah Arendt en schrijfster Virginia Woolf. ‘De titel is geïnspireerd op werk van Woolf maar ze heeft er ook een bepaalde gedachte bij. Moments of being is een extatisch, ongrijpbaar moment. De momenten die je voorbij vliegen zijn niet van belang. De muziek is dat hopelijk ook op een bepaald moment voor de luisteraar; ieder nummer heeft een eigen wereld heeft waarin je kan ronddwalen en heeft zo zijn eigen moment.’ Ook Jeff Buckley’s klassieke album Grace is een grote bron van inspiratie: ‘Ieder nummer is verschillend maar toch voelt het als een geheel. Dat komt door zijn stem en dat tracht ik ook met de plaat te doen.’

Dat Anna’s stem maar ook de productie van de muziek de plaat draagt is duidelijk als je luistert naar het album. Het valt niet te ontkennen dat The Visual een bijzonder debuutalbum heeft afgeleverd. ‘Alle nummers zijn een schets die de tijd nodig hadden om tot leven te komen. Het voelt niet nu meer als van mij; ik heb een bepaalde afstand kunnen nemen waardoor ik verder kan gaan. En dat is een belangrijk gevoel.’