Toen The Pretty Reckless in 2010 voor het eerst op het podium stond keken mensen verontwaardigd op. Dat schattige tienermeisje van Gossip Girl de frontvrouw van een hardrockband? Het leek voor velen een grap, maar nu, zes jaar later, heeft de band twee succesvolle albums en tours achter de rug en komen ze met het derde album Who You Selling For.
Taylor Momsen transformeerde van glorieuze actrice naar post-grungezangeres. The Pretty Reckless ontstond toen de actrice door haar producer werd voorgesteld aan Ben Philips. Ze werd altijd in de richting van de popmuziek geduwd en vond het fijn dat ze eindelijk iemand had gevonden met dezelfde passie voor rock. Daarna ging het snel: in 2009 hadden ze al hun eerste concert en in 2010 kwam het eerste album Light Me Up uit. The Pretty Reckless speelden in hun beginjaren als voorprogramma voor bekende bands als Evanescence, Marilyn Manson en Nickelback. Hierdoor kregen ze snel aanhang en werden ze op grote festivals in de Verenigde Staten geboekt.
De plaat opent met The Walls Are Closing In, dat begint met de hese, maar heldere stem van Momsen begeleid door eenvoudig pianospel, dat snel overvloeit in een mid-tempo rocknummer. Een koor van vrouwenstemmen zingt het refrein in een mysterieuze taal, wat het nummer een bizar klank geeft. Oh My God is een echt hardrock nummer, met jachtige riffs die worden afgewisseld met meer talmende loopjes. De post-grungefeel komt echt naar voren in de lyrics “Oh my god/Wish I was dead/Wish I could turn off the noise in my head”. De plaat heeft ook een blueselement, met tracks als Back To The River en Wild City. Akoestische harmonieën komen zijn te horen in Bedroom Window en de zeven minuten durende The Devil’s Back zit bovol gitaar- piano- en drumsolo’s.
Het album lijkt een moderne twist van de klassieke hardrock. De vrouwelijke stem van Momsen geeft vooral iets nieuws om naar te luisteren ten op zichte van het schreeuwerige gebrabbel van een vijftigjarige man in dezelfde genre. We mogen blij zijn dat Momsen nooit de popmuziek is in gegaan, want haar stem past perfect bij de post-grunge. Een paar nummers zijn snel weer vergeten zoals het akoestische Bedroom Window, dat niet helemaal past bij de grungefeel van het album. Veel hardrockbands klinken tegenwoordig te strak of te gekunsteld. Who You Selling For is rauw, wild en vooral onvoorspelbaar. Houd je van hardrock en wil je een keer iets anders dan AC/DC of Motley Crue dan is dit album zeker een aanrader.
