Het creatieve collectief Brockhampton – dat onder meer bestaat uit rappers, zangers, producers en vrijwel iedereen die een rol heeft in het productieproces – komt met een nieuwe plaat genaamd Roadrunner: New Light, New Machine. In 2019 kwam de zelfbenoemde boyband met het somber klinkende album Ginger, nadat oud-lid Ameer Vann de band uit was gezet vanwege seksueel grensoverschrijdend gedrag. Dat neerslachtige geluid is nu een stuk minder prominent.
Sterker nog, voor het poppubliek is Roadrunner: New Light, New Machine misschien wel de meest toegankelijke plaat die Brockhampton tot nu toe uitbracht. De groep komt dichter dan ooit bij het boybandlabel waarmee ze zichzelf bestempelden bij de oprichting. Zo wordt er relatief veel gezongen in de refreinen, onder meer door Shawn Mendes op single Count On Me. Toch is qua boybandgehalte I’ll Take You On absoluut het hoogtepunt. De uptempo beat en catchy vocalen maken er een echt popnummer van. Het is een stijl die Brockhampton best goed kan hebben.
Hier en daar zijn er ook nog wel wat ouderwetse Brockhampton-momenten te vinden op Roadrunner: New Light, New Machine. De energieke leadsingle Buzzcut doet bij vlagen denken aan de eerdere albums van de groep en is, onder meer door de charismatische feature van Danny Brown, een klassieke Brockhampton-banger. Toch lijkt de onbezonnen, jeugdige energie van de Saturation trilogie niet meer in volle glorie terug te keren. De chaotische zesde versnelling wordt nergens écht bereikt. Wellicht is het een teken van volwassenheid, maar een beetje jammer is het wel.
Wat verder opvalt, is dat producer Jabari Manwa naar voren is geschoven als vocalist. Op eerdere platen was hij – samen met een handvol andere producers – al verantwoordelijk voor de muziek, maar zijn takenpakket wordt op Roadrunner: New Light, New Machine dus flink uitgebreid. Vooral op de groovy r&b-track Old News valt de moeiteloosheid op waarmee hij het refrein voor z’n rekening neemt. Ook zijn er flink wat samenwerkingen te vinden op deze plaat, misschien wel meer dan goed is voor een band die toch al zoveel leden heeft. Features van A$AP Rocky, JPEGMAFIA en Baird voegen weinig toe dat niet door een Brockhampton-lid ingevuld had kunnen worden.
Toch zijn er genoeg momenten op Roadrunner: New Light, New Machine die indruk maken. Zo zijn The Light en Windows halverwege de plaat twee achtereenvolgende highlights. Daarnaast zijn vooral de emotionele teksten van Joba over zijn vader die recent zelfmoord pleegde indrukwekkend. Afsluiter The Light PT. II vormt daarin het emotionele hoogtepunt ‘The light is worth the wait/why did you do it?’.
Brockhampton is een groep met zoveel talent dat een slecht album er waarschijnlijk nooit van zal komen, en ook deze plaat is overwegend vermakelijk. Toch bekruipt je het gevoel dat ze het een klein beetje op safe spelen op Roadrunner: New Light, New Machine.
