De heren van Nothing But Thieves hebben zeker niet stilgezeten tijdens de pandemie. Afgelopen oktober kwam hun derde album Moral Panic uit en daarna brachten ze twee singles uit. Groot was daarom de verrassing toen de Britse band een paar weken geleden bekendmaakte dat er nog een ep zou worden uitgebracht onder de naam Moral Panic II. Met dit minialbum wilden ze namelijk hun ‘morele paniekfase’ afsluiten.
Op de ep staan vijf nummers die zijn geschreven nadat Moral Panic was uitgekomen. Het gaat dus niet om liedjes die ‘over waren’, maar de band had blijkbaar nog meer te zeggen over de problemen waar we in de wereld mee te maken hebben. De maatschappelijke onderwerpen mogen dan niet veel verschillen van die op deel één, muzikaal gezien heeft de band zeker niet op veilig gespeeld. Zo is het energieke Futureproof een mix tussen rock en triphop, iets dat Nothing But Thieves heel graag wilde uitproberen. Het is een nummer waar je bij de eerste luisterbeurt aan moet wennen, maar daarna steeds meer gaat waarderen.
Het bombastische If I Were You heeft hetzelfde energieniveau als Futureproof, maar past meer bij de sound die we van ze gewend zijn. De gitaren en de drums zijn nadrukkelijker aanwezig, de zang van Conor Mason klinkt mechanisch en dreigend. Nothing But Thieves kan op een geweldige manier heel veel sfeer in hun muziek leggen. Het refrein van If I Were You is alleen iets minder boeiend te noemen. In dezelfde categorie valt de single Miracle, Baby dat een aanstekelijk dansritme heeft, maar het minste nummer van de ep is.
Alle frustraties die nog in de heren zaten hebben ze in Ce n’est Rien gestopt. Onverwacht verandert de breekbare, klassieke stem van Mason in die van een ruige grunter, iets dat we nog niet eerder van hem hebben gehoord. Ook Joe Langridge-Brown en Dominic Craik gaan flink los op hun gitaren. Samen met de opzwepende sound van de drums levert dit fraaie overgangen van rustig naar metal op. Ce n’est Rien is zeer goed, maar het hoogtepunt van het minialbum is toch echt Your Blood. Na een rustig begin met de akoestische gitaar wordt het nummer opgebouwd naar een fantastische climax. De invloed van Radiohead is goed te horen, het lijkt wel of Thom Yorke zelf de zang voor zijn rekening heeft genomen. Ook complimenten voor de mooie lyrics. Al met al is Your Blood een heerlijke toevoeging aan het toch al indrukwekkende repertoire van de Britten.
Nothing But Thieves blijft maar groeien en is inmiddels een belangrijke exponent van de hedendaagse Britse rockmuziek geworden. Na hoofdmaaltijd Moral Panic is Moral Panic II een heerlijk toetje dat doet verlangen naar een nieuw volledig album van de
