“Het nieuwe album van Vampire Weekend is een van mijn favoriete albums aller tijden.”

Muziekjaar 2024 was onmiskenbaar het jaar van de grote getallen. Neem Taylor Swift bijvoorbeeld. Haar Eras-tour genereerde het onvoorstelbare bedrag van meer dan tweemiljard euro aan ticketverkopen. Daarmee is het de meest winstgevende tour aller tijden. Opvallend was ook de grote hoeveelheid Nederlandstalige hitnoteringen in de top 40. Onder anderen Roxy Dekker, Yves Berendse en Joost behaalden in 2024 de nummer-1 positie. Die laatstgenoemde blonk overigens ook uit in het afwezig zijn van grote getallen. Als gevolg van de diskwalificatie van Joost bij het Eurovisiesongfestival bleef Nederland geheel puntloos. Een ander opvallend getal kwam van Spotify.  In 2024 bracht dit streamingsplatform naar buiten dat Drake als eerste artiest de grens van honderdmiljard streams heeft bereikt. Ter illustratie: als één persoon dit in zijn of haar eentje zou gaan beluisteren, dan zou diegene ruim 570.000 jaar bezig zijn! Tot slot wisten de redacteuren van Nieuweplaat in 2024 een recordaantal boeiende en onderhoudende artikelen te produceren. Een aantal van die redacteuren geeft hun visie op muziekjaar 2024. Vandaag is dat Guillaume Dijkhuizen.

Mijn ontdekking

Afgelopen jaar was een jaar vol ontdekkingen. 2023 sloot ik mijn jaarrecensie toch ietwat teleurgesteld af en besloot ik 2024 dieper in andere genres te duiken. Op die manier ontdekte ik, net als volgens mij de hele wereld, Chappell Roan. Vooral haar SNL-uitvoering van Pink Pony Club heb ik belachelijk veel geluisterd. Ook heb ik het album Imaginal Disk van Magdalena Bay grijs gedraaid. De originele popachtige liedjes werken bij mij als echte oorwurmen. Ik kan vooral de track Image aanraden.

Toch was voor mij het hoogtepunt de ontdekking van Interplanetary Criminal. Deze artiest staat vooral te boek als een Garage-dj, maar is zo ontzettend veel meer. Tracks als Gunman, Damager en Yosemite zullen op elke dansvloer werken. Zelf het ik het geluk mogen hebben om afgelopen jaar een aantal van zijn sets te  bezoeken en keer op keer was hij voor mij het hoogtepunt van het feest.

Mijn tegenvaller

Ondanks dat 2024 voor mij misschien wel het beste muziekjaar sinds 2016 was, heb ik natuurlijk ook wel teleurstellingen gekend. Bovenaan deze lijst staat met stipt het album Vultures 2 van Ye (Kanye West) & Ty Dolla $ign. Afgelopen jaar trakteerde het duo ons op maar liefst twee albums. Toch voelt vooral deze tweede traktatie een beetje als die mandarijn tussen al het snoepgoed tijdens Halloween: goed bedoeld, maar niet iets om heel blij van te worden.

Natuurlijk bevatten sommige tracks glimpen van de geniale productie waar Ye ooit bekend om stond, maar het voelt allemaal erg slordig en afgeraffeld. Ook zijn sommige verses überhaupt niet af en zijn er sterke vermoedens dat delen van heb album met AI gemaakt zijn. Kortom: de eerste grote smet op een tot nu toe bijna perfecte discografie van de rapper. Vooral tijdens het luisteren van HUSBAND geloof je niet dat dit dezelfde artiest is die ooit Runaway maakte.

Mijn muziekmoment

Is het mogelijk om hier iets anders te antwoorden dan de ‘beef’ tussen Drake en Kendrick? Voor wie onder een steen heeft geleefd: afgelopen jaar besloten deze twee rapgiganten de spreekwoordelijke bokshandschoenen aan te trekken en een muzikaal spargevecht te houden. Blijkbaar had het duo al langere tijd de pik op elkaar. Dit zorgde ervoor dat vanuit beide kampen lelijke woorden vielen. Deze woorden voelden extreem oprecht en waren niet puur voor het entertainment van de luisteraars. Dit zorgde ervoor dat de hele wereld met groot plezier als jury diende. Mijn winnaar? Kendrick Lamar. Vooral genadeklap Not Like Us zou bijna geen rapper overleven.

Persoonlijk heb ik ook wat muzikale hoogtepunten meegemaakt. Toevalligerwijs heb ik mijn twee mooiste muziekmomenten op dezelfde plek meegemaakt: de Accor Arena in Parijs. In februari zag ik Ye hier voor het eerst live. Dit was een lang gekoesterde wens van mij die eindelijk uitkwam. Op de eerste rang zag ik, na een integraal optreden van het eerste Vultures-album, tracks als Can’t Tell Me Nothing en Stronger. Ook heb ik dit jaar voor het eerst Justice live mogen aanschouwen. Waar ik normaal niet vies ben van een lange recensie, kan ik dit makkelijk met een woord beschrijven: wow!

Mijn album

Lang geleden dat ik zoveel moeite heb gehad met het kiezen van mijn favoriete album van het jaar. Deze alinea’s hadden zomaar een ode kunnen zijn aan Jamie XX’s In Waves, Hyperdrama van Justice of zelfs Charli XCX’ Brat. Toch is er voor mij al met al een duidelijke winnaar: Vampire Weekend met Only God Was Above Us. Toen het album net uit was beoordeelde ik het al met een 9 en tientallen luistersessies verder, zou ik zelfs een nog hoger cijfer durven geven.

Het album is binnen een mum van tijd een van mijn favoriete albums aller tijden geworden. De manier waarop de band zoveel genres met elkaar weet te mixen zonder dat het ook maar een seconde rommelig voelt is ronduit geniaal te noemen. Ook is de zang van Ezra Koenig nummer na nummer betoverend en zetten zijn diepe teksten je als luisteraar continu aan het denken. In een uitverkochte AFAS Live bewees de band ook nog eens hoe extreem goed deze muziek live werkt. De band weet het koorknapen imago definitief achter zich te laten met Only God Was Above Us. Kortom: mijn album van het jaar. Mocht je er nog niets van gehoord hebben, kan ik vooral Mary Boone en Classical aanraden.

Mijn top 20

Mijn top 20 is een mix van verschillende genres geworden. Hierin heb ik geprobeerd mij zoveel mogelijk te beperken tot één track per artiest. De lijst schiet alle kanten op, maar dat is het gevolg van mijn zoektocht binnen verschillende genres.

Hier kijk ik naar uit

Er is alweer zoveel om naar uit te kijken! Eind deze maand brengt The Weeknd zijn langverwachte album Hurry Up Tomorrow uit. Dit moet de afsluiter zijn van de trilogie, met After Hours en Dawn FM als voorgangers. Als het nieuwe album alleen al een beetje in de buurt komt qua niveau van deze twee, zal het waarschijnlijk mijn jaarrecensie van volgend jaar halen.

Ook zullen Pusha T en zijn broer No Malice eindelijk weer als duo terugkeren en een Clipse-album uitbrengen. Ze bevestigden al over producties van Ye en Pharrell te rappen en nu zijn er ook zeer hardnekkige geruchten dat er een Kendrick Lamar samenwerking op staat. Dit kan niet anders dan hiphop van het hoogste niveau worden.

Verder kijk ik uit naar alle livemuziek die ik dit jaar weer ga horen en volgend jaar wederom met zoveel enthousiasme het muziekjaar te beschrijven.