Er zit weer een bewogen muziekjaar op. Het was vooral het jaar waarin Nederland het Eurovisie Songfestival won. Gelukkig viel er nog veel meer te beleven op muziek gebied. Iedereen binnen Nieuweplaat heeft daar zijn eigen kijk op. Dit keer blikt recensent Marin Noomen terug op het afgelopen muziekjaar.
De ontdekking
De ontdekking was voor mij het album Divinely Uninspired To A Hellish Extent van Lewis Capaldi. Eigenlijk was het vooral de extended versie van dit album die ervoor zorgde dat ik ernaar ging luisteren. Op dit deel stond onder andere de hit Before You Go. Dit prachtige nummer is geschreven na de zelfmoord van zijn tante. Capaldi omschrijft heel goed wat voor emoties er door hem heen gingen toen hij met die moeilijke situatie moest omgaan. Op het reguliere album zijn ook een aantal prachtige nummers te vinden met allemaal oprechte teksten met diepe betekenissen. Mijn favoriete nummer van het album is het catchy Maybe dat in de afgelopen maanden bij mij op repeat heeft gestaan. Het beste aan het album is het stemgebruik van Capaldi. Zijn stem klinkt diep en rauw, maar toch haalt hij makkelijk alle hoge uithalen. Waar ik hem in het verleden nog zag als een normale singer-songwriter die vijf keer per uur op de radio gedraaid werd met Someone You Loved, zie ik nu hoe hij met hoeveel passie en emotie hij over moeilijke momenten in zijn leven kan zingen.
De tegenvaller
Voor mij was de muzikale tegenvaller van dit jaar het nieuwe album van The Who. Ik had me ontzettend verheugd op Who, maar helaas viel het voor mij toch echt tegen. Dit is de eerste keer in mijn geschiedenis bij Nieuweplaat dat ik een album een onvoldoende heb gegeven en helaas sta ik daar nog steeds achter. Mochten ze ineens besluiten om toch nog een album uit te brengen (lijkt mij supertof namelijk) dan hoop ik dat ze daarmee dit album nog goed kunnen maken.
Het muziekmoment
Het muziekmoment was in mijn ogen toch wel de Nederlandse overwinning op het Eurovisie Songfestival van dit jaar. Als loyale songfestival-fan zat ik met mijn vingers gekruist te wachten wie er met de winst vandoor zou gaan, Nederland of Zweden. Eerlijk is eerlijk: toen ik Arcade voor het eerst hoorde, was ik er niet van overtuigd dat dit het winnende lied zou kunnen zijn. Het was pas tijdens de uitvoering op de halve finale dat ik erin geloofde dat Duncan Laurence zeker wel het talent had om all the way te gaan met het nummer. Waar in het begin van het jaar Duncan nog redelijk onbekend was bij mensen die geen trouwe volgers zijn van The Voice, heeft heel Europa hem dit jaar kunnen zien winnen. Ik weet dat de kwaliteit van de nummers van het songfestival niet al te geweldig is en dat politiek helaas vaak een rol speelt bij de keuze van het winnende nummer, maar Arcade vind ik echt een terechte winnaar. Zoals Duncan het zelf ook al zei: muziek stond dit jaar op de eerste plaats.
Het album
Nadat Hozier vier jaar lang geen nieuwe muziek heeft uitgebracht, was daar dit jaar dan eindelijk Wasteland, baby!. Ik was positief verrast door dit album en voor mij overtreft het al zijn eerdere werk. Het is een krachtig album waarvan ik alle liedjes geweldig vind. Er staat werkelijk geen enkel nummer op dat ik iets minder vind dan de andere. Dit album is zeker het wachten waard geweest. In mijn top 19 van dit jaar (hieronder te beluisteren) heb ik na veel twijfel gekozen voor No Plan en Talk maar eigenlijk had ik alle veertien liedjes in mijn top 19 kunnen stoppen.
Top 19
Mijn afspeellijst zal je vast niet een hoop nieuwe ontdekkingen opleveren. Na een hoop toevoegen en dan weer verwijderen, is dit de lijst waar ik bij blijf. Het was al lastig genoeg om van elk tof album niet al te veel nummers uit te kiezen, maar toch is het gelukt. Al met al was het een supertof jaar en ben ik benieuwd wat 2020 ons gaat brengen!
Hier kijk ik naar uit
Na het grote succes van Norman Fucking Rockwell! verheug ik me heel erg op het nieuwe album van Lana del Rey. Het is altijd een beetje afwachten of het wel een goed idee is om twee albums zo kort na elkaar uit te brengen, maar na haar laatste album heb ik er alle vertrouwen in dat het tof gaat worden. Het album van The 1975 is dit jaar helaas verplaatst omdat het niet op tijd af komt. Hierdoor zijn mijn verwachtingen van dit album nu nog hoger. De nieuwste singles spraken me niet heel erg aan, maar ja, singles zeggen ook lang niet altijd hoe het album verder gaat klinken.
Lees ook de jaarreview van:
2. David Rooker
3. Julia Onclin
4. Pim Sierink
