2016 zit er nog niet helemaal op, maar de laatste meesterwerken van het jaar lijken inmiddels wel uitgebracht. Nieuweplaat.nl beschouwt ook dit jaar weer uitgebreid na met de persoonlijke voor- en afkeuren. Na welk optreden liepen we nog een week in een roes rond? En welke artiest bracht een plaat uit die we liever niet meer horen? Vandaag is het de beurt aan Michelle Mak.
Het was voor iedereen een jaar van heel veel emoties: verdriet en onrust, maar ook liefde en geluk. Ik heb veel nieuwe dingen geleerd en gedaan, eveneens op het gebied van muziek. Een hele uitdaging om deze jaarreview van het jaar 2016 te schrijven, maar ik ben blij met de uitkomst.
De ontdekking
Over mijn ontdekking heb ik geen minuut getwijfeld: hiphop. Ik heb zo ontzettend genoten van alle Nederlandse hiphop dit jaar. En niet alleen van eigen bodem, maar ook van Canadese bodem. Ik doel hier natuurlijk op Drake’s album Views en Starboy van The Weeknd, die ik helemaal heb uitgeluisterd (maar niet echt hoor). Wat er voor mij nog iets meer bovenuit sprong was Broederliefde. De vijf mannen uit Spangen hebben me een andere kant laten zien van de muziek en daar ben ik heel blij mee. Zou ik er ook nog even aan toevoegen dat ik Drank & Drugs helemaal kan meezingen?
De tegenvaller
Dit was een lastige, maar ik ga toch voor I like it when you sleep, for you are so beautiful yet so unaware of it van The 1975. Een band die ik op Rock Werchter in 2014 heb ontdekt, en sindsdien niet meer los kon laten. Vooral zanger Matt Healy niet. De knappe Brit is zo nonchalant dat hij op het podium gewoon even een fles wijn leegdronk. Maar hun album van dit jaar kan ik nog net niet verschrikkelijk noemen. Het begon al met de tegenvallende naam waar ik nog steeds niets van snap (kan ook aan mij liggen). Jammer!
Het optreden
Mijn favoriete optreden van dit jaar komt sowieso van Pinkpop, een jaarlijkse traditie. Ik heb van zo veel artiesten genoten: Tom Odell, Red Hot Chili Peppers, James Bay en zelfs Rammstein vond ik een coole (en ietwat enge) ervaring. Maar mijn hoogtepunt was toch echt wel Major Lazer. Ik heb hier eigenlijk heel weinig woorden voor, het was gewoon een te vette ervaring! Als je ooit de kans krijgt en je houdt van dance, ga er alsjeblieft heen en geniet voor de volle 100%.
Het album
Ook hier geen twijfel over mogelijk: Lemonade. Vanbinnen huil ik nog steeds heel erg hard, omdat ik Beyoncé nog steeds niet live heb gezien, maar des te meer heb ik van haar album genoten. Alles klopt, van de bijbehorende film die een uur duurt, tot het ge-wel-dige liveoptreden bij de VMA’s.
Top 16
Zonde dat ik Beyoncé niet bij mijn rijtje kon toevoegen, maar alsnog staat mijn top 16 er mooi bij. Ik vind het een goede mix van hiphop, pop en heerlijke meezingers.
De vooruitblik
Moeilijk om iets te zeggen over 2017, maar ik hoop dat er nog meer Broederliefde-achtige muziek mijn kant op komt. Ook heb ik hoge verwachtingen van Coldplay, John Mayer en natuurlijk Major Lazer (met een beetje Justin Bieber?).
Bekijk ook de jaarreview van:
1. Stef Ketelaar
2. Mark Kovac
3. Wessel Uphoff
4. Mark Dierick
5. Karlijn Martens
6. Britt Henneken
7. Ivo Terpstra
8. Daan Koster
9. Lilit Martirosova
10. Kasper Hermans
