2016 zit er nog niet helemaal op, maar de laatste meesterwerken van het jaar lijken inmiddels wel uitgebracht. Nieuweplaat.nl beschouwt ook dit jaar weer uitgebreid na met de persoonlijke voor- en afkeuren. Na welk optreden liepen we nog een week in een roes rond? En welke artiest bracht een plaat uit die we liever niet meer horen? Vandaag is het de beurt aan Anniek Verhooren.
Terwijl ik dit stuk schreef, werd ik even keihard met mijn neus op de feiten gedrukt: ik ben dit jaar eigenlijk niet heel bewust bezig geweest met muziek. Dat wil niet zeggen dat Spotify op mijn laptop geen overuren heeft gedraaid, integendeel zelfs; maar wel dat het écht luisteren naar muziek en het jagen naar pareltjes een beetje is achtergebleven. Ach, heb ik meteen mijn eerste goede voornemen voor 2017 te pakken. En of er dit jaar dan helemaal geen artiesten zijn blijven hangen? Ben je gek.
De ontdekking
2016 was het jaar waarin ik kennis maakte met Jack Garratt, en daar ben ik ontzettend dankbaar voor. Wat een ontzettend fijne plaat heeft deze man gemaakt. Live heb ik hem nog niet aan het werk gezien, maar wellicht dat daar in 2017 verandering in gaat komen.
De tegenvaller
Ik heb mijn hoofd heel lang zitten breken over de echte tegenvaller van dit jaar, maar eigenlijk zijn de teleurstellingen voor mij persoonlijk best meegevallen dit jaar. Wel ben ik in 2016 officieel afgeknapt op Kensington. Waar ik deze band in hun beginjaren zeker nog kon waarderen, heb ik de afgelopen tijd lijdzaam moeten toezien hoe deze band alsmaar commerciëler werd. Toen hun vierde album geen enkele sporen van vernieuwing toonde, was het voor mij officieel klaar.
Het optreden
Als ik denk aan alle optredens die ik dit jaar heb gezien (en dat waren er veel), is er eigenlijk maar één show die in mijn gedachten opkomt. Ik heb het dan natuurlijk over het optreden van Beyoncé in de Amsterdam ArenA. Nou ja, het woord ‘optreden’ doet deze megaproductie eigenlijk zwaar teniet. Wát een show. Daarnaast ben ik dit jaar elektronische muziek ook veel meer gaan waarderen, dus vandaar nog een eervolle vernoeming voor de show van Kölsch op Extrema Outdoor.
Het album
Oké, mijn stuk begint een beetje eentonig te worden, maar Lemonade van Beyoncé prijkt toch echt bovenaan mijn albumlijstje van 2016. Ik zou een ellenlang betoog kunnen schrijven over het hoe en het waarom, maar om de mensenvrede te bewaren zal ik dit niet doen. Andere albums die ook een plek op mijn persoonlijke lijstje hebben veroverd zijn onder meer 22, A Million van Bon Iver en Junk van M83. Ik wilde het toch even gezegd hebben.
Top 16
Can’t Stop The Feeling is denk ik het meest mainstream nummer van 2016, maar man, wat ben ik blij dat meneer Timberlake weer eens muziek is gaan maken. Het werd tijd! Hetzelfde geldt voor John Mayer, wiens Love On The Weekend ook een plek in mijn Top 16 heeft verdiend. Voor de rest is het eigenlijk een manusje van alles, maar wél een manusje van alles waar ik ontzettend van geniet.
Vooruitblik op 2017
Als ik de geruchten mag geloven, gaat 2017 een bijzonder mooi jaar worden. Nieuwe albums van Arcade Fire, John Mayer, HAIM… Oh, en hoorde ik nou laatst dat Arctic Monkeys ook weer in de studio zit? Ik hou mijn hart vast, dames en heren.
1. Stef Ketelaar
2. Mark Kovac
3. Wessel Uphoff
4. Mark Dierick
5. Karlijn Martens
6. Britt Henneken
7. Ivo Terpstra
8. Daan Koster
9. Lilit Martirosova
10. Kasper Hermans
11. Michelle Mak
