Er zit weer een bewogen muziekjaar op. Het was vooral het jaar waarin Nederland het Eurovisie Songfestival won. Gelukkig viel er nog veel meer te beleven op muziekgebied. Iedereen binnen Nieuweplaat heeft daar zijn eigen kijk op. Dit keer blikt recensent Ivo Terpstra terug op het afgelopen muziekjaar.
De ontdekking
Al jarenlang bleek Yola actief te zijn als achtergrondzangeres bij onder meer Massive Attack en The Chemical Brothers en ze was frontvrouw van Phantom Limb. Maar in 2019 verscheen The Queen Of Country Soul pas voor het eerst op mijn netvlies. Eind februari kwam Yola’s solodebuut Walk Through Fire uit en sindsdien is er geen week voorbijgegaan of ik zette die geweldige plaat op. Op het album – geproduceerd door The Black Keys’ Dan Auerbach – combineert Yola country en soul tot in perfectie. De ideale plaat voor als je ’s avonds laat door het donker in de auto door het land racet. Van het deinende Ride Out In The Country tot het James Bond-achtige Faraway Look: elke minuut van Walk Through Fire is raak.
De tegenvaller
Soms roep ik wel eens: ‘was ik maar jong geweest in de sixties of seventies, dan had ik al die grote bands uit het verleden met eigen ogen mee kunnen maken.’ Daarom vind ik het fijn dat er een aantal grootheden nog altijd actief zijn, zodat ik mijn oude muziekziel daarmee toch nog wat kan voeden. 2019 was wat dat betreft niet het jaar van de oude garde. Neil Young & Crazy Horse en Van Morrison brachten behoorlijk kleurloze platen uit, maar de loden grammofoon is toch wel voor The Who. Met veel bombarie werd het nieuwe album Who aangekondigd, de eerste single Ball And Chain stemde hoopvol, maar het zwabberende eindresultaat was bijzonder teleurstellend.
Het muziekmoment
Hoe kon de organisatie van Best Kept Secret toen ze Lizzo boekte vermoeden dat haar ster zo snel zou rijzen? Toen Lizzo werd aangekondigd moest onderhand nog worden uitgelegd wie ze was, maar toen ze in juni eenmaal het BKS-podium besteeg, was haar plaat Cuz I Love You al driedubbel door het plafond gegaan. Het gevolg: terwijl Carly Rae Jepsen voor drie man en een paardenkop stond te zingen op het hoofdpodium, stond Lizzo geboekt op een veel te klein sidepodium. Met een veel te kleine tent voor veel te veel mensen (en buiten de tent veel te veel regen). Maakte het haar uit? Neen. Ze lachte, zong en danste de boel plat. Maakte het de mensen uit? Neen. Ze lachten, zongen en dansten de boel plat. Het was een geweldig feest.
Het album
Hoewel het aantal briljante albums dit jaar niet aan leek te slepen, kies ik voor Horizon van Jeangu Macrooy. Misschien dat er kwalitatief wel betere albums zijn gemaakt in 2019, maar Horizon vormde begin februari de symbolische aftrap van wat zou uitgroeien tot een soulvol muziekjaar. Zomaar een rijtje: Black Pumas van Black Pumas, Run Down Slow van The Teskey Brothers, de eerder genoemde zangeressen Yola en Lizzo, Kiwanuka van Michael Kiwanuka. Soul was overal! En Jeangu Macrooy was chronologisch gezien de aanstichter. De zanger wisselt op Horizon moeiteloos opzwepende up-temposongs af met zwoele ballads. Met één gemeenschappelijke factor: een stem om van te watertanden.
Top 19
Een behoorlijke mix van stijlen, een bewijs dat er over de breedte enorm goed is gepresteerd dit jaar. Slowdive’s Rachel Goswell kwam dit jaar met een prachtig dreampop-project in de vorm van The Soft Cavalry, TOOL keerde fenomenaal terug en Alter Bridge bracht het zesde meesterwerk op rij uit. Met Macrooy, Christof van der Ven en De Dijk is ons eigen land ook goed vertegenwoordigd.
Hier kijk ik naar uit
Het kan bijna niet anders of The Cure brengt volgend jaar een nieuwe plaat uit, dus dat is al voldoende reden om uit te kijken naar 2020. Verder ben ik benieuwd wat Evanescence, Grimes en Tame Impala gaan brengen met hun albums. Maar de absolute hamvraag voor volgend jaar: komen Pearl Jam en The War On Drugs met nieuw werk? Er zijn wat voortekenen, maar het is nog even afwachten. Het zou in ieder geval een geweldige aftrap van een nieuw decennium vol grandioze muziek zijn.
Lees ook de jaarreviews van:
2. David Rooker
3. Julia Onclin
4. Pim Sierink
5. Marin Noomen
