192 albums (en ep’s) werden er dit jaar door Nieuweplaat beoordeeld in een recensie. Dat waren niet altijd de beste albums. Zo werd dit jaar het laagste cijfer in bijna tien jaar Nieuweplaat uitgedeeld en ook het album met duizend(!) nummers viel niet in de smaak. Gelukkig hadden de goede platen wel de overhand. Aan de redactie de schone taak om daar de tien beste uit te kiezen, op zoek naar een opvolger van Silk Sonic – An Evening With als Album van het Jaar.
10. Fontaines D.C. – Skinty Fia
De Top10 wordt geopend door Fontaines D.C.. De Ieren hebben rap naam gemaakt de voorbije jaren en hebben daarbij optimaal geprofiteerd van de postpunkhype. Met Skinty Fia laat de band voor de derde keer in vier jaar tijd een meer dan uitstekende plaat achter. Recensent Hessel Kokke beschreef dat in zijn recensie als volgt: ‘De schoonheid op Skinty Fia ligt onder de oppervlakte, daar broeit een onheilspellende, meeslepende en donkere wereld. Maar deze biedt tegelijkertijd troost, empathie en een gevoel van hoop! De belofte ‘we’re gonna be big’, van hun eerste plaat, hebben de vijf heren bij deze ingelost!’
9. Merol – Troostprijs
Het enige Nederlands(talig)e album in dit rijtje en dat is best bijzonder in een jaar waarin de Nederlandstalige muziek flink in de lift zit. Merol wist met haar langverwachte debuutalbum vernieuwende muziek af te leveren. ‘Troostprijs is catchy, uitdagend en toegankelijk. Met gemengde signalen en patronen geeft de zangeres haar kijk op het datingleven, maar ook haar onzekerheden komen terug op het album’, zegt spotter Nienke Teunissen, die de zangeres zag optreden in Tivoli: ‘Dat was een hele show; mooie outfits, stagediven en leuke dansjes. Echt een totale verrassing voor mij!’ Merol zei in een interview met Nieuweplaat dat het moment nog moet komen dat ze geen gimmick meer is, maar wij nemen deze artieste al bloedserieus!
8. The Smile – A Light For Attraction
De tweede debuutplaat op rij, al werkt dat voor The Smile natuurlijk net wel even anders dan voor Merol. De band bevat met Thom Yorke, Jonny Greenwood en Tom Skinner louter ervaren rotten in het muziekvak, die allang hun sporen hebben verdiend. Toch klonk het drietal fris en vernieuwend. Dat in combinatie met de klasse van het drietal zorgt voor deze notering. ‘Het album A Light For Attracting Attention maakt The Smile een van de leukste Radiohead-sideprojects tot nu toe, maar beschouwd als een op zichzelf staand project is het album ook meer dan de moeite waard’, aldus recensent Ru Dahm.
7. Rammstein – Zeit
Nee, typisch Rammstein was het eerste voorproefje en tevens titeltrack voor het album Zeit niet. Toch was het album vanaf minuut één overtuigend, zo schreef Lola Cooper ook in haar recensie. ‘Rammstein laat met Zeit zien dat ze nog lang niet klaar zijn met muziek maken. Hoewel men denkt dat dit wellicht het allerlaatste album zou kunnen zijn aangezien de afsluiter Adieu heet en het als een vaarwel aan de fans klinkt. Als dat zo is zou dat erg jammer zijn, want Rammstein heeft steeds weer de juiste toon te pakken. Ze pakken onderwerpen als racisme en xenofobie aan, maar blijven ook grappen maken over bijvoorbeeld dikke tieten.’
6. Pusha T – It’s Almost Dry
Na het succes van DAYTONA in 2018 bracht Pusha T vier jaar later het album It’s Almost Dry uit. En met dit album zette Pusha T de sterke reeks van releases voort. Dit levert hem de zesde plaats van dit jaar op. ‘It’s Almost Dry is een album met krachtige beats, die de rapstijl van Pusha T uitstekend complementeren’, vertelt spotter Jamal Boussenaf. ‘Met producers als Pharrell Williams en Kanye West is dit dan ook geen verrassing. De track I Pray For You, waarop Pusha T samen met zijn broer Malice (met wie hij het rapduo Clipse vormde) en Labrinth te horen is, sluit het album af. De track bevat één van de beste features van het album.’
5. Beyoncé – Renaissance
Als Beyoncé een album uitbrengt, dan is kwaliteit haast een garantie. Haar vorige plaat Lemonade eindigde in 2016 op de tweede plaats en ook Renaissance heeft zich in de bovenste helft van de Album Top10 weten te plaatsen. Bram Peper was in zijn recensie razend enthousiast. ‘Hoewel Beyoncé met Renaissance relatief laat op de trein van de herwaardering van disco en house springt, doet ze dit met een natuurlijke overmacht. Ondanks de samples en retro beats is de productie en uitvoering sprankelend nieuw. Queen B zet de genres geheel naar haar hand, nergens heb je het gevoel dat je naar een herhalingsoefening met uitgekauwde beats luistert. In tegendeel: van Renaissance wil je dansen!’
4. Taylor Swift – Midnights
In 2020 haalde Taylor Swift al de prijs voor het Album van het Jaar op met folklore. Zo hoog eindigt de zangeres dit keer niet, maar Midnights is desondanks een plaat die tot de verbeelding spreekt. Zeker bij spotter Melvin Peters. ‘Op het album Midnights neemt Taylor Swift je opnieuw mee in haar wereld met het slapeloze-nachten-thema. Ze verstaat de kunst om met kleine woorden en zorgvuldig gekozen thema’s, het gevoel op te roepen dat haar woorden eigenlijk de jouwe zijn. Taylor geeft mij op Midnights het gevoel dat ik slapeloze nachten het hoofd kan bieden. Haar reputatie als volwassen songwriter maakt ze dit jaar waar met dit mooie album.’
3. Stromae – Multitude
Daarmee is Taylor Swift overigens wel de hoogst genoteerde vrouw, want het podium wordt gedomineerd door mannelijke preformers. Met misschien wel de allergrootste preformer van allemaal op drie: Stromae. De Belg keerde dit jaar na een ongekend lange muzikale pauze van negen jaar ijzerstker terug, zo vindt recensent Tijmen Hoes. ‘Op Multitude laat de Belg met zijn typerende, indrukwekkende combinatie van muziekstijlen van over de hele wereld merken dat hij nog steeds op de piek van zijn artistieke vermogen werkt. Met de doordringende single L’Enfer voorop is dit album een verfijnd meesterwerk.’
2. Kendrick Lamar – Mr. Morale & the Big Steppers
Het tweede hiphopalbum in de top 10 komt net tekort voor de titel album van het jaar. Toch slaagde Kendrick Lamar er met zijn Mr. Morale & the Big Steppers in om zijn luisteraars gedurende 68 minuten te boeien. ‘Dit jaar stond Kendrick Lamar voor een voor velen onmogelijke taak: zijn eigen succes een vervolg geven. Gek genoeg lukte hem dat met Mr. Morale & The Big Steppers gemakkelijk’, concludeert recensent Guillaume Dijkhuizen. ‘Dit introspectieve meesterwerk is misschien wel zijn interessantste tot nu toe en de combinatie tussen luisterbare muziek en poëtische teksten is indrukwekkend. Dit album is het zoveelste bewijs dat hij de beste rapper van deze generatie is.’ Kortom, een meer dan terechte tweede plaats voor de rapper uit Compton.
1. The Weeknd – Dawn FM
De eerste de beste? Nee, net niet in dit geval. Dawn FM van The Weeknd was het tweede album dat dit jaar op Nieuweplaat gerecenseerd werd na het debuut van Tape Toy. Bijna twaalf maanden later is Dawn FM album van het jaar en dat is dik terecht als je na zo’n lange tijd bij zoveel redactieleden van Nieuweplaat nog tot de absolute favorieten van 2022 behoort. Wat dat betreft het doorstaan van de tand des tijds scoort deze plaat dus ook al punten. Maar vergis je niet. Ook bij de eerste luisterbeurten begin januari maakte het album al indruk. Sterker nog, de slotzin van de recensie voorspelde de toekomst. ‘De boodschap van Dawn FM is duidelijk: geluk begint bij jezelf en laat je verder niet te veel afleiden door al het andere. Een boodschap die The Weeknd met zijn muziek extra kracht geeft. Ook op Dawn FM doet hij volledig zijn eigen ding en klinkt zo op zijn allerbest. Succes aan alle andere artiesten die dit jaar nog willen tippen aan dit album.’
Weten wat vorig jaar onze Album Top10 was? Dat ontdek je hier.
